CELE OGÓLNE: rozwijanie fantazji i wyobraźni; rozwijanie zdolności językowych poprzez tworzenie rymów do słów.
Na początek trochę ruchu:
„Moja fantazja” – wysłuchajcie nagrania piosenki i omówcie jej treści.
„Moja fantazja”
muz. Krzysztof Marzec, sł. Ewa Chotomska
Ref.: Bo fantazja, fantazja, bo fantazja jest od tego, aby bawić się, aby bawić się, aby bawić się na całego.
To szkiełko wszystko potrafi,
na każde pytanie odpowie.
Wystarczy wziąć je do ręki
i wszystko będzie różowe.
Wystarczy wziąć je do ręki,
dosypać ziarnko fantazji
i już za chwilę można
dolecieć aż do gwiazdy.
Ref.: Bo fantazja, fantazja…
To szkiełko nigdy nie płacze,
Zawsze jest w dobrym humorze.
To szkiełko wszystko rozumie,
Każdemu chętnie pomoże.
Wystarczy wziąć je do ręki,
Ziarnko fantazji dosypać
i już za chwilę można
z panem Kleksem w świat pomykać.
Ref.: Bo fantazja, fantazja…
Po wysłuchaniu piosenki zadajemy dziecku pytania: Jakie było szkiełko z piosenki? Co sprawiło, że można było dolecieć aż do gwiazd? Jak inaczej możemy nazwać fantazję? Odtwarzamy jeszcze raz nagranie piosenki, a dziecko staraja się zaśpiewać refren. Rodzic przeprowadza z dzieckiem rozmowę na temat marzeń. Zadajemy pytania: Co to są marzenia? Czy wy macie jakieś marzenia? Czy wszystkie marzenia się spełniają? Czy marzenia są potrzebne? Zwracamy uwagę, że wszyscy mamy marzenia, ale nie wszystkie mogą się spełnić.
„Taniec marzyciela” – zabawa ruchowa. Improwizacja ruchowa z wykorzystaniem kolorowych wstążek do utworu „Marzenie miłosne” Franciszka Liszta.
„Pociąg marzeń” – dziecko przygotowuje gazetkę. Z czasopism, gazet, kolorowanek dziecko wycina obrazki przedstawiające różne sprzęty i przedmioty do zabawy (np. piłki, drabinki, skakanki) i nakleja je na kartkę w formacie A4. Może dorysować niektóre elementy lub ramki, komponować obraz techniką kolażu. Tych kartek może być więcej, tak aby można było złączyć wszystkie kartki (w formie gazetki lub innej) i stworzyć w ten sposób „pociąg marzeń”.
„Po drugiej stronie tęczy” – zabawa ruchowo – twórcza inicjowana opowiadaniem rodzica, który mówi: Po założeniu różowych okularów wybierzemy się do wymarzonego świata, znajdującego się po drugiej stronie tęczy. Każdy, kto chce wejść do bajkowej krainy, musi przejść przez bramę. Aby to zrobić, trzeba wymyślić jakieś ciekawe ruchy. Popatrzcie, jak tu pięknie i kolorowo. Rozejrzyjcie się dookoła, a zobaczycie nad sobą różnobarwne motyle. Motylki siadają wam na ramionach, dalej, zdmuchnijcie je delikatnie. Teraz sami zamieńcie się w motylki i latajcie od kwiatka do kwiatka. Jakim zwierzątkiem chcecie się jeszcze stać? (naśladowanie ruchów wykonywanych przez wymyślone zwierzęta). Ojej, zrobiło się późno, musimy wracać. Wymyślcie ruchy, które pozwolą wam ponownie przekroczyć bramę i wrócić do naszego świata. N. wyraźnie zaznacza zakończenie zabawy i wyjście z roli.
„Na Wyspę Marzeń zabiorę…” – ćwiczenie pamięci. Osoba prowadząca mówi: Na Wyspę Marzeń zabiorę… Dziecko kończy zdanie nazwą przedmiotu. Rodzic lub inna osoba powtarza nazwę podaną przez dziecko i dodaje swoją itd. Zabawa trwa do czasu, aż ktoś się pomyli.
„Skarby z Wyspy Marzeń” – zabawa sensoryczna. Przygotowujemy pudełko z wyciętym otworem. Wkładamy do niego różne przedmioty. Dziecko rozpoznają przedmiot jedynie po dotyku. Podaje jego nazwę, dzielą ją na sylaby i próbują wymyślić do niej rym.
Propozycje do uzupełnienia w książce:
Dla 6 – latków:
Praca z KP4.32a – rozwijanie umiejętności rozpoznawania liter i czytania prostych wyrazów, doskonalenie percepcji wzrokowej, rozwijanie sprawności grafomotorycznej. Podawanie nazw obrazków, odczytywanie wyrazów, łączenie ze sobą tych, które się rymują, rysowanie schematu skrzydła motyla.
Praca z KP4.32b – doskonalenie percepcji wzrokowej, ćwiczenie umiejętności odtwarzania wzoru, ćwiczenie koordynacji wzrokowo-ruchowej, doskonalenie sprawności grafomotorycznej. Rysowanie po śladzie, kolorowanie obrazka.
