Witam kochane Puchatki, dziś piątek i piąty dzień tygodnia

Dziś na początek fajna zabawa:  „Moje skarby” – zabawa rozwijająca koncentrację uwagi.
Jedna osoba siedzi  z zamkniętymi oczami. Ma wokół siebie różne przedmioty
(zamknięte pudełko z pinezkami, pogniecioną kartkę papieru, grzechotkę, maskotkę).
Kolejny domownik próbuje jak najciszej zabrać jeden z przedmiotów. Jeżeli dziecko
usłyszy „złodzieja”, wskazuje kierunek, z którego dochodził szmer. Jeżeli zdobędzie
przedmiot, następuje zmiana ról. Udanej zabawy
Co będzie nam potrzebne: np. zamknięte pudełko z pinezkami, pognieciona kartka papieru, grzechotka, maskotka lub inne przedmioty, które sami wybierzecie.

Chwila na rozruszanie się: „Jazda samochodem” – zabawa orientacyjno-porządkowa
Jedna osoba włącza wasza ulubioną muzykę. W tym czasie prezentujemy jazdę samochodem w kierunku, który określa nam osoba prowadząca zabawę – do przodu, do tyłu,  w prawo, w lewo, gdy osoba prowadząca wyłączy muzykę jest  to równoznaczne z poleceniem – STOP.  W każdej chwili może zmienić się osoba prowadząca zabawę.

A teraz przejdźmy do tego jak poradzić sobie z hałasem – rozmowa na temat tego, jak należy dbać o swoje uszy na podstawie doświadczeń dzieci, zabawy dydaktycznej
„Co to za dźwięk?” – zabawa dydaktyczna.
Dzieci i domownicy  siedzą z zamkniętymi oczami przed rodzicem, który prezentuje różne odgłosy, zadaniem domowników jest odgadnąć, co to za dźwięk: zatrzaskiwanie drzwi, stawianie kubka na stole, szeleszczenie pogiętą kartką papieru, gwizdanie na gwizdku, głośne tupanie, przewracanie stron w książce, przelewanie wody z kubka do kubka, przesypywanie klocków, gra na tamburynie.
Proszę zdać dziecku pytania:
– Które z tych odgłosów były  przyjemne?
– Które były nieprzyjemne?
– Jak myślisz dlaczego?
– Dlaczego jedne dźwięki są dla nas przyjemne, a inne nie?
– Od czego to zależy?
– Po tej zabawie trzeba wyjaśnić  i powiedzieć dzieciom o szkodliwości hałasu dla naszego zdrowia.
Małe zadanie plastyczne – na dużej kartce papieru lub kilku sklejonych kartach namalujcie duży, wspólny, rodzinny rysunek przedstawiający przedmioty, które waszym zdaniem wydają najgłośniejsze dźwięki, których nie lubicie (np. odkurzacz, młot pneumatyczny, traktor itp.) Oczywiście zapraszamy wszystkich domowników do wspólnej zabawy.

Wracamy do wspólnej zabawy już bardziej na słuch i koncentrację.
– „Gdzie jesteś?” – domownicy stoją w pokoju, w którym jest bezpiecznie i nic nie leży na podłodze. Dwie osoby mają zawiązane oczy chustką albo szalikiem. Jedna osoba  szuka drugiej, wołając się po imieniu, np. Olu, gdzie jesteś? Druga osoba odpowiada – Tutaj. Mogą powtarzać to wielokrotnie, aż się znajdą. Gdy osoby się odnajdą, następuje zmiana.
– „Dzień dobry!” – jedna osoba jest odwrócona plecami do reszty. Wskazana osoba z domowników mówi: Dzień dobry. Osoba odwrócona tyłem ma zgadnąć, kto je przywitał.
Jeśli popełni błąd, następuje zamiana.

Zabawa plastyczna kształtująca małą motorykę dłoni. Potrzebna będzie plastelina, ciastolina, modelina lub inna masa, z której można lepić.
„Ucho – dzięki niemu słyszę” – wykonanie modelu ucha z plasteliny.
Obejrzyjcie sobie ilustrację, na której przedstawiona jest budowa ucha.

Usiądźcie z dzieckiem i pokażcie mu narząd słuchu czyli ucho.  Wytłumaczcie, ze to  dzięki nim słyszymy. Dotknijcie delikatnie swoich uszu. To czego dotykacie, to małżowina uszna, część ucha zewnętrznego. Jeszcze raz dotknijcie małżowiny usznej, to ona zbiera wszystkie dźwięki z otoczenia, które przedostają się do otworu w uchu – czyli wewnętrznego przewodu słuchowego. Spróbujcie razem z dzieckiem  z plasteliny ulepić model ucha zewnętrznego.

Dodajemy link do strony, na której znajdują się przepisy na fantastyczne masy plastyczne do samodzielnego wykonania w domu:

www.rodzicielskieinspiracje.pl/masy-plastyczne-diy-stworz-wlasny-piasek-kinetyczny-lub-gluta/

Na koniec mamy zadanie związane z muzyką. Włączcie np. przez YouTube różne gatunki muzyczne w różnej głośności. Przy każdej próbie obserwujcie reakcję dziecka i na koniec zabawy zapytajcie o ich odczucia. Która muzyka bardziej im się podoba, która mniej i w jakiej głośności.

Udanej zabawy i spokojnego weekendu życzymy.
Uważajcie na siebie

Dzień Dobry Przedszkolaki. Czwartek jest czwartym dniem tygodnia, pamiętajcie  o tym.

Na początek zabawa pt. Znajdź parę” – rodzice znajdźcie w domu pary (para butów, skarpetek, sztućców, rękawiczek itp), porozkładajcie elementy tych par w różnych, widocznych częściach domu. Zadaniem dziecka na sygnał rodzica jest znaleźć pary Udanej zabawy…

Mała powtórka i przypomnienie z wczoraj:

Dzieci wspólnie z rodzicami wypowiadają rytmicznie tekst rymowanki.
Żeby było nam wesoło, masujemy swoje czoło.
Raz, dwa i raz, dwa, każdy ładne czoło ma.
Potem oczy, pod oczami i pod nosem, pod wargami.
Język w górę raz i dwa. Ładny język każdy ma.
Powiedz: mama, tata, lala i zaśpiewaj: la la la la.
Otwórz buzię, zamknij buzię, pokaż wszystkim oczy duże.
Pogłaszcz główkę ładną swoją i policzki, brodę, czoło.
Poszczyp lekko całą twarz i już dobry humor masz.

Rytmiczna  zabawa umuzykalniająca „Misia bela” – zabawa z pokazywaniem.
Trąf, trąf, misia bela   Dzieci uderzają cztery razy piąstkami o siebie, pionowo jedna o drugą.
Misia kasia                     Przykucają i otwartymi dłońmi uderzają raz o podłogę.
Kąfacela                          Wykonują dwa podskoki.
Misia a                             Obracają się wokół swojej osi w lewo i klaszczą w dłonie na „a”.
Misia be                          Obracają się wokół swojej osi w prawo i klaszczą w dłonie na „be”.
Misia kasia                     przykucają i otwartymi dłońmi uderzają o podłogę.
Kąface                              Wykonują trzy podskoki.
Zabawę powtarzamy trzy razy, za każdym razem coraz szybciej.

Przed różnymi uroczystościami w przedszkolu albo przez występem teatralnym w naszym przedszkolu rozmawiamy z dziećmi na temat odpowiedniego zachowania podczas takich spotkań. Chodzi o to aby dzieci miały świadomość, że rozmowy publiczności, ruch publiczności, różne dźwięki z zewnątrz dekoncentrują aktorów i przeszkadzają im realizacji zamierzonego zadania. Zabawa poniżej, pomoże dzieciom na własnej skórze zrozumieć jak o jest być aktorem, któremu publiczność przeszkadza. Pobawcie się wspólnie, całą rodzine zaproście do tej zabawy. Powodzenia.

„Umiem zachować się podczas ważnych uroczystości!” – rozmowa na temat odpowiedniego zachowania na podstawie zabawy parateatralnej.
Porozmawiajcie z dziećmi o uroczystościach przedszkolnych, które odbyły się w tym roku. Wytłumaczcie po raz olejny, jak powinno się zachowywać w czasie takich uroczystości w przedszkolu, teatrze lub w innych miejscach. A następnie przejdźcie do zabawy parateatralnnej.
Chodzi o przedstawienie różnych scenek właściwego i niewłaściwego zachowania podczas uroczystości. Np, usiądźcie sobie jak widownia w teatrze, jedna albo dwie osoby nich będą aktorami i pokazują jakąś scenkę. Pozostali domownicy siedzą na scenie i jedna osoba zjada jabłko a druga siedzi spokojnie i patrzy na aktorów – które zachowanie widowni jest właściwe?
Sytuacja ta sama tylko osoby na widowni rozmawiają ze sobą podczas przedstawienia? czy to jest zachowanie właściwe?
Kolejna sytuacja – podczas przedstawienia jedna osoba z widowni wstaje, szura krzesłem i wychodzi do tego trzaska drzwiami…. czy to jest ładne zachowanie ?
Takie scenki pokazują właściwe i nie właściwe zachowanie a kiedy na własnej skórze odczuje się różne sytuacje wtedy łatwiej je zrozumieć i zapamiętać.

Pobawcie się w taki sposób z różnymi scenkami, warto.

Trochę oddechu i czyli ćwiczenia oddechowe „Co to za dźwięk?”.
Rodzic na wydechu wydaje różne dźwięki, przedłużając ich brzmienie. Pozostali domownicy  powtarzają i odgadują, co to za dźwięk. Np. fffffffffffffffff (wiatr), wwwwwww (duży owad –bąk, trzmiel), ssssssss (wąż, gąska), zzzzzzz (mucha, komar), szszsz ( szum morza), żżżżżżżż (dźwięk wydawany przez piłę podczas pracy).

Zerknijcie na piosenkę zamieszczoną na stronie w poniedziałek. Przypominamy jej tekst poniżej: Na muzyce w przedszkolu sł. i muz. Katarzyna Kulikowska
Na muzyce w przedszkolu jest nam bardzo wesoło.
Dzieci trzymają się za ręce i kołyszą się na boki.
Teraz zagra bęben, my idziemy wkoło. x2 jw.
Na muzyce w przedszkolu jest nam bardzo wesoło.
Dzieci trzymają się za ręce i kołyszą się na boki.
Teraz grają janczary, my biegamy wkoło. x2 jw.
 Dzieci biegną w lewo w rytm dźwięków janczarów.
Na muzyce w przedszkolu jest nam bardzo wesoło.
Dzieci trzymają się za ręce i kołyszą się na boki.
Teraz grają drewienka, my cwałujemy wkoło. x2 jw.
 Dzieci cwałują ruchem dostawnym w prawo w rytm uderzeń bębna.
Na muzyce w przedszkolu jest nam bardzo wesoło.
Dzieci trzymają się za ręce i kołyszą się na boki.
Teraz grają drumle, my skaczemy wkoło. x2 jw.
 Dzieci podskakują obunóż w prawo.
Na muzyce w przedszkolu jest nam bardzo wesoło.
Dzieci trzymają się za ręce i kołyszą się na boki.

Udanego dnia przedszkolaki. Uważajcie na siebie.

Dzień Dobry  w środę. Trzeci dzień tygodnia. Kontynuujemy temat muzyczny ale na początek trochę zabawy.

Zaczniemy od masażyku na dobry humor:
Dzieci wspólnie z rodzicami wypowiadają rytmicznie tekst rymowanki.

Żeby było nam wesoło, masujemy swoje czoło.
Raz, dwa i raz, dwa, każdy ładne czoło ma.
Potem oczy, pod oczami i pod nosem, pod wargami.
Język w górę raz i dwa. Ładny język każdy ma.
Powiedz: mama, tata, lala i zaśpiewaj: la la la la.
Otwórz buzię, zamknij buzię, pokaż wszystkim oczy duże.
Pogłaszcz główkę ładną swoją i policzki, brodę, czoło.
Poszczyp lekko całą twarz i już dobry humor masz.

Rytmiczna  zabawa umuzykalniająca „Misia bela” – zabawa z pokazywaniem.
Trąf, trąf, misia bela   Dzieci uderzają cztery razy piąstkami o siebie, pionowo jedna o drugą.
Misia kasia                     Przykucają i otwartymi dłońmi uderzają raz o podłogę.
Kąfacela                          Wykonują dwa podskoki.
Misia a                             Obracają się wokół swojej osi w lewo i klaszczą w dłonie na „a”.
Misia be                          Obracają się wokół swojej osi w prawo i klaszczą w dłonie na „be”.
Misia kasia                     przykucają i otwartymi dłońmi uderzają o podłogę.
Kąface                              Wykonują trzy podskoki.
Zabawę powtarzamy trzy razy, za każdym razem coraz szybciej.

Co umiem zaśpiewać – rozśpiewamy dom

Włączcie swoje ulubione piosenki i śpiewajcie razem, osobno, na stojąco, na siedząco … jak tylko chcecie. Chodzi tylko o śpiew i dobrą zabawę. Zaproście wszystkich  domowników niech przez chwilę będzie głośno i wesoło.

Zróbmy swoje instrumenty muzyczne np. wykonanie gitary z pudełka po chusteczkach higienicznych.
Każdy ma pudełko po chusteczkach higienicznych, jedną plastikową rurkę, nożyczki i pięć gumek recepturek. Odcinamy dwa paseczki taśmy dwustronnej i  naklejamy taśmę równolegle do krótszych boków pudełka – między krawędzią pudełka a dziurą. Przecinamy plastikową rurkę na pół tak, aby powstały dwie krótkie rurki, i naklejamy je na pudełku, w miejscu dwustronnej taśmy klejącej. Następnie nakładamy gumki recepturki tak, aby opierały się o rurki. No i możemy już  grać na wykonanych przez siebie instrumentach.

Na zdjęciu poniżej zamiast plastikowej rurki gryf wykonano z tektury, też można.

• taśma dwustronna, taśma klejąca; dla każdego pudełko po chusteczkach higienicznych,plastikowa rurka, nożyczki, 5 gumek recepturek

Ale to nie wszystko, poniżej przedstawiamy fotografie różnych instrumentów muzycznych, które możecie wykonać w domu samodzielnie. Zachęcamy do wspólnej zabawy.

Drodzy Rodzice, przeczytajcie dziecku wiersz i porozmawiajcie o jego treści
„Muzyka to coś wspaniałego” Dominika Niemiec
Dźwięki płyną bardzo leciutko
niby frunące ptaszki na wietrze,
ciekawi was, czego słucham?
Właśnie przysłuchuję się orkiestrze.
W tle brzmią grube trąby.
Słychać skrzypce, dzwonki i flety.
Mam na twarzy coraz większe wypieki.
Teraz partię solową mają klarnety.
Orkiestra gra coraz głośniej,
czuję się podekscytowana.
Dźwięków jest wokół mnie coraz więcej,
chciałabym umieć tak grać sama.
Bo świat nut jest zaczarowany,
muzyka to coś wspaniałego.
Może wzruszać, albo zachwycać,
wzbudzić euforię w sercu każdego.

Porozmawiaj z dzieckiem na temat wiersza:
Gdzie była dziewczynka?
Czego słuchała?
Jakie instrumenty grały w orkiestrze?
Jak czuła się dziewczynka, słuchając muzyki?
Jakie emocje może wywoływać muzyka?
Jakie emocje muzyka wywołuje w Tobie ?

Mini orkiestra rodzinna – wspólna zabawa muzyczna

Jak już wykonacie swoje domowe instrumenty muzyczne to pobawcie się w mini orkiestrę, jak w tym wierszu, którego słuchaliście przed chwilą. Niech każdy swobodnie gra na swoim instrumencie … bawcie się muzyką

Kolorowe instrumenty – zabawa plastyczna.

Wasze domowe instrumenty możecie ozdobić w przeróżny sposób.. pomalować, przykleić do nich jakieś kolorowe, błyszczące dekoracje, posypać brokatem… oj sposobów na dekorowanie jest cała masa. Poszukajcie w domu różnych fajnych elementów dekoracyjnych

Udanego dnia kochani. Uważajcie na siebie i bądźcie zdrowi

Dzień Dobry dzieciaki kochane. Witamy we wtorek. Drugi dzień tygodnia.

Mamy nadzieję, że zapamiętaliście z wczorajszego dni kilka nazw instrumentów, jak wyglądają i jak należy grać aby wydobyć dźwięk. Dziś ciąg dalszy.

Na początek zagadkowy rozruch głowy   „Co to? Kto to?” – rozwiązywanie zagadek

Może być dęty, może być i strunowy,
ważne, aby był do gry gotowy.
Piękne dźwięki nam wygrywa,
z nim piękna muzyka jest możliwa. (instrument muzyczny)


Jest to zespół niemały,
mogą w nim być skrzypce, a nawet organy.
Gdy wszyscy razem zaczynają grać,
to aż publiczność chce z foteli wstać. (orkiestra)


Zna go każde w przedszkolu dziecko,
zawsze stoi przed swoją orkiestrą
i porusza drewnianą pałeczką. (dyrygent)


Dyrygenta wszyscy się słuchają,
tylko na nią patrzeć mają.
Dzięki tej drewnianej pałeczce
wszystko uda się w każdej pioseneczce. (batuta)

Pamiętacie wczorajszy utwór – „Lot Trzmiela”… włączcie jeszcze raz i pobawcie się właśnie do tego utworu. Zamieńcie się na chwile w takiego małego trzmiela i poruszajcie się po pokoju tak jak gra muzyka… wasze ruchy mają odzwierciedlać tempo, rytm, intensywność muzyki. Zaproście do wspólnej zabawy pozostałych domowników.

Gra na instrumentach – zabawa

Wiadomo, że w waszych domach nie znajdziemy całej palety instrumentów muzycznych podobnie jak w przedszkolu, nie mamy wszystkich. Ale mamy dla Was propozycje. Razem z rodzicami poszukajcie w domu przedmiotów, które po uderzeniu w nie wydają ładny dźwięk. Podpowiem, że mogą do być garnki, metalowe miski, metalowe przykrywki, drewniane łopatki do mieszania, metalowa puszka, do której można wsypać kaszę, ryż, groch, fasole. Poszukajcie wspólnie co jeszcze może się nadawać na taki instrument.
Jak już zbierzecie cały zestaw domowych instrumentów to uderzając w nie drewnianą łyżką czy szpatułką sprawdźcie jaki wydaje dźwięk. Jak już poznacie dźwięki wszystkich instrumentów możecie przygotować się do zagrania na swoich instrumentach niczym w orkiestrze. Oczywiście przyda się dyrygent z batutą… kto to jest i co to jest to już wiecie.

Wiec do dzieła… dyrygent dyryguje batutą a pozostali domownicy grają na domowych instrumentach

Udanej zabawy…

Pamiętajcie żeby po takiej hałaśliwej zabawie, najpierw posprzątać a potem przejść się na spacer do lasu, żeby nasze uszy odpoczęły i posłuchały śpiewu ptaków

Uważajcie na siebie, udanego dnia Puchatki

Dzień Dobry Puchatki

Witamy w poniedziałek. Pierwszy dzień nowego tygodnia, który będzie przepełniony muzyką. Zaczniemy od piosnki pt. „Na muzyce w przedszkolu”.

Posłuchajcie a potem spróbujcie zaśpiewać razem z rodzicami.

„Na muzyce w przedszkolu” sł. i muz. Katarzyna Kulikowska
Na muzyce w przedszkolu jest nam bardzo wesoło.
Teraz zagra bęben, my idziemy wkoło. x2
Na muzyce w przedszkolu jest nam bardzo wesoło.
Teraz grają janczary, my biegamy wkoło. x2
Na muzyce w przedszkolu jest nam bardzo wesoło.
Teraz grają drewienka, my cwałujemy wkoło. x2
Na muzyce w przedszkolu jest nam bardzo wesoło.
Teraz grają drumle, my skaczemy wkoło. x2

Piosenkę można wykorzystać do zabawy ruchowej, można przy niej biegać, skakać, cwałować. Do zabawy zapraszamy wszystkich domowników

A teraz szybka zabawa „Nad przepaścią” – zabawa z elementami równowagi.
Rozłóżcie  dwie skakanki wzdłuż pokoju. (jeśli nie macie skakanek mogą to być sznurki, rajstopy, wstążka)Rodzic mówi do dziecka/ci „To lina, pod nią jest przepaść, zapraszam
odważne dzieciaki do przejścia na drugą stronę. Dziecko/ci z wyciągniętymi na boki rękoma po kolei idą po skakankach jak po linie (stopa za stopą).

Witajcie Kochane Przedszkolaki. Dziś piątek czyli piąty dzień tygodnia.

Pamiętacie jak kilka dni temu waszym zadaniem było wykonanie flagi Polski? dziś się ona przyda do zabawy pt: „Znajdź flagę”. To taka zabawa na dzień dobry.

„Znajdź flagę” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dziecko odkłada na dywanie swoją  flagę lub flagi jeśli zrobili je wszyscy domownicy  i zamyka oczy (zrobione kilka dni wcześniej ) Rodzic chowa flagę/flagi gdzieś w pokoju, w którym się znajdujecie. Włącza piosenkę Jedzie pociąg z daleka – dziecko otwiera oczy i swobodnie biega po pokoju w poszukiwaniu schowanej flagi.  Gdy muzyka cichnie, dziecko zatrzymuje się w bezruchu w miejscu w którym stoi.  Jeśli dziecko jeszcze nie znalazło flagi to rodzic ponownie włącza muzykę i tak do czasu aż flaga zostanie znaleziona. Zabawę można powtarzać poprzez ponowne chowanie flagi. To jest bardzo fajna zabawa na początek dnia.

Chwila odpoczynku przy wierszyku. Rodzice przeczytajcie dziecku wierszyk a potem zadajcie pytania do wiersza, żeby sprawdzić czy został on dobrze zrozumiany.

„To moja Polska” Dominika Niemiec
Tu jest moje miejsce na Ziemi.
Tu jest mój dom i moja rodzina.
To jest moje miasto, moje ulice.
Tu każdy mój dzień się kończy i zaczyna.
Znam tu każdy plac, każdy zakątek.
Tu mam kolegów i chodzę do przedszkola.
To miejsce kochać, cenić i szanować
to moja Polaka – patrioty rola.
Rodzicu  porozmawiaj z dzieckiem na temat wiersza:
– Którego kraju dotyczył ten wiersz? Kim są ludzie mieszkający
w Polsce?
– Kto to jest patriota?
– Jakimi uczuciami darzymy nasz kraj?
– Dlaczego czujemy się związani z naszym krajem, co tutaj jest nasze?

Chłopcy, zwłaszcza w wieku przedszkolnym bardzo lubią bawić się w strzelanie. Bajki dla dzieci w telewizji, zwłaszcza te kierowane tematycznie do chłopców są przepełnione walką, strzelaniem z różnej broni do siebie. Chłopcy traktują to jako zabawę ale nie rozumieją do czego służy broń, jakie jest jej  zadanie, że nie jest to zabawka a rodzaj maszyny do zabijania. Należy uświadomić dzieciom, że zabawa z bronią w strzelanie nie niesie niczego dobrego.

„Polscy żołnierze” – ćwiczenia ruchowe.
Rodzicu  porozmawiaj z dzieckiem/ćmi o polskich żołnierzach, którzy
stawali i stają w obronie Polski. W trakcie rozmowy
możesz  wykorzystać fotografie żołnierzy i krótkie filmy
prezentujące musztrę w wojsku, które znajdziesz w interenecie.

Trzeba wyłumaczyć dziecku/ciom, że służba w wojsku jest patriotyczną postawą wobec
kraju. Zaproponuj dziecku/ciom i reszcie rodziny wykonanie żołnierskiej musztry.
Należy wytłumaczyć, że musztra używana jest także w harcerstwie, a jej znajomość przydaje się chociażby podczas uczestnictw w różnych uroczystościach patriotycznych,
np. podczas śpiewania polskiego hymnu.

Rodzicu pokaż i objaśnij właściwe reagowanie
na sygnał słowny –  W szeregu zbiórka! W dwuszeregu zbiórka!
Baczność! Spocznij! Na prawo patrz! Na lewo patrz! Do
przodu wystąp! W prawo zwrot! W lewo zwrot! W tył
zwrot! Do przodu marsz!
Potem pobawcie się dziećmi w żołnierzy podczas musztry wojskowej. Wydajcie dzieciom te same sygnały słowne, które przed chwilą demonstrowaliście dzieciom i zobaczcie jak będą reagować.

A na koniec dnia trochę ruchu i gimnastyki:
Zaproście do zabawy wszystkich domowników i bawcie się wspólnie:
1. „Zwiedzamy Polskę” – dzieci i rodzice tworzą „pociąg” i poruszają się nim po pokoju  do utworu Jedzie pociąg z daleka. Dziecko, które znajduje się na początku pociągu, jest „lokomotywą” i mówi, dokąd jedzie pociąg, wymieniając jakieś miasto w Polsce. Zmienia się osoba stojąca jako pierwsza  i  po chwili zabawy ktoś inny jest „lokomotywą”.
2. „Mali żołnierze” – dzieci i rodzice maszerują dookoła pokoju, podnosząc wysoko kolana. Na słowa rodzica: saperzy na poligonie – dzieci czołgają się po podłodze.
3. „Gdzie mieszkasz?” – dzieci kucają w domkach (szalik, hula hop, skakanka,). Kiedy rodzic wydaje polecenie: Na spacer biegną osoby, które mieszkają w… (rodzic podaje miejscowość lub ulicę), wychodzi z domu ta osoba, która mieszka w podanej miejscowości/na podanej ulicy, i poruszają się w rytm muzyki (jakiejkolwiek)
4. „Biało-czerwoni” – wszyscy domownicy stoją lub siedzą w kręgu na dywanie. Jedna osoba stoi w środku i rzuca piłkę do pozostałych. Rzucając piłką, podaje nazwę jakiegoś koloru. Słysząc nazwy: biały i czerwony,  nie łapiecie piłki. Po usłyszeniu nazwy innego koloru  łapiecie piłkę oburącz i odrzucają ją do osoby stojącej w środku.

Kochani, życzymy Wam spokojnego weekendu. Dużo słońca i bezpiecznych spacerów. Pamiętajcie o zachowaniu środków ostrożności i higieny

Pozdrawiamy

Dzień dobry przedszkolaki. Dziś czwartek i jak sama nazwa wskazuje to czwarty dzień tygodnia.

Na początek wybierzcie waszą ulubioną zabawę na początek dnia i zaproście do niej domowników.

Kolejny raz wracamy do mapy naszego kraju. Nie chowajcie jej za głęboko bo nadal jest potrzebna, dziś będziemy mówić o rzekach płynących przez Polskę… a właściwie o najważniejszej rzece Wiśle.

„Wiem, gdzie Wisła jest na mapie!” – praca z mapą.
Dziecko siada wygodnie  przy mapie Polski. Razem r rodzicami przypomnijmy sobie i  pokażcie na mapie, gdzie są góry i Morze Bałtyckie. Przypominają
znaczenie kolorów na mapie. Nie zapomnijcie o elementach oznaczonych kolorem niebieskim (jeziora, morze i rzeki) Rodzicu, pokarz swojemu dziecku Wisłę,   od jej źródła do ujścia.  Poproście dzieci i razem z nimi kreślcie  w powietrzu płynącą rzekę – też od południa ku północy.

Jak myślicie, czy woda jest nam potrzebna? Czy rzeki płynące po kraju są nam ludziom i zwierzętom do czegoś potrzebne? pomyślcie chwilę nad tym.

„Dlaczego ludzie osiedlali się nad rzekami?” – ilustrowana pogadanka na temat roli rzeki w życiu człowieka.
Będą Wam potrzebne ilustrację, które znajdują się w linku poniżej
dlaczego ludzie osiedlili się nad rzekami – ilustrację

Rodzice,  pokażcie kolejno ilustracje i zadawajcie dzieciom pytania, dzieci  odpowiadają na pytanie a rodzic  uzupełnia wypowiedzi dzieci.
– Ilustracja przedstawiająca rosnące zboże –rodzic mówi: Nad rzekami, po wylewach, była bardzo dobra, urodzajna ziemia, gdzie ludzie uprawiali rośliny.
– Ilustracja przedstawiająca zwierzęta hodowlane pijące wodę – rodzic mówi: Bliskość rzeki była ułatwieniem przy hodowli zwierząt.
– Ilustracja przedstawiająca dzikie zwierzęta nad rzeką – rodzic mówi: Nad rzeką żyły różne gatunki dzikich zwierząt, na które w dawnych czasach polowano.
– Ilustracja przedstawiająca dom nad rzeką – rodzic mówi: Ludzie osiedlali się nad rzeką, by mieć szybki dostęp do wody potrzebnej do picia, gotowania, prania, sprzątania.
– Ilustracja przedstawiająca ryby w rzece – rodzic mówi: Ludzie łowili ryby, by zdobyć pożywienie.
– Ilustracja przedstawiająca łódź na rzece, a w niej towary – rodzic mówi: Rzeka służyła ludziom do przemieszczania się i do transportu towarów.

Zapraszamy teraz do zabawy z klockami – wszyscy lubią bawić się klockami, więc pobawmy się i my

Budujemy mosty – słuchanie wiersza i konstruowanie budowli z klocków.
Rodzice za chwilę przeczytacie dziecku wiersz, ale  przed przeczytaniem wiersza zapytajcie dziecko: Po co ludzie budują mosty na rzece? Uważnie posłuchajcie odpowiedzi dziecka. Dopiero później przeczytajcie wiersz: „Budujemy mosty” Zofia Bronikowska

– Masz już klocki?
– Mam!
– Usiądź sobie tam,
a ja tu – na wprost…
zbudujemy most!
Na tym pierwszym będą tory,
bo most będzie kolejowy…
A ten drugi most
wspaniały!
Auta będą tu jechały

i tramwaje. I… co chcesz!
– A most trzeci?
– Będzie też!
Po tym trzecim, białym moście
przyjdą do nas lalki w goście…
Śliczne lalki – malowanki,
kolorowe wycinanki!
O… już idą!
Patrz!…
Więc się teraz pobaw z nami,
a jak będzie czas,
to dom lalkom zbudujemy,
dom piękny – jak nasz!

Rodzice zadajcie dzieciom pytania:
– W co chciało się bawić to dziecko?
– Co będzie na pierwszym moście?
– Co będzie jeździło po drugim moście?
– Dla kogo będzie trzeci most?
– Co dziecko zaplanowało jeszcze zbudować?

Mamy dla Was propozycje zabawy dla całej rodziny. Zbudujcie most. Do jego budowy można wykorzystać praktycznie wszytko co macie w domu. Na zdjęciach poniżej kilka propozycji.

Na koniec zabawa w formie eksperymentu, który musi być najpierw poprzedzony spacerem nad rzekę. Z rzeki musicie nabrać do słoiczka trochę wody i przynieść ją do domu.  I czas na

„Czy wodę z rzeki można pić?” – eksperyment.
Problem do rozwiązania: Czy wodę z rzeki można pić? Dzieci podają różne hipotezy.
Przeprowadzenie eksperymentu: Dzieci nalewają do dwóch przezroczystych szklanek wodę – do jednej szklanki wodę z rzeki, do drugiej wodę z kranu. Wnioski: Woda z kranu jest przejrzysta, bez zapachu. Woda z rzeki jest mętna, ma zapach. Woda z rzeki nie nadaje się do picia. Wyjaśnienie: w wodzie z rzeki znajdują się szczątki zwierząt, odchody, mikroorganizmy, w tym chorobotwórcze, które mogą powodować wiele groźnych chorób.

Życzymy Wam udanej zabawy i pamiętajcie o oszczędzaniu wody szczególnie teraz kiedy jest taka susza.

Dzień Dobry przedszkolaki. Dziś środa. Trzeci dzień tygodnia.

Niestety w Obecnej sytuacji nie możemy podróżować i zwiedzać ale zawsze możemy wykonać wycieczkę palcem po mapie. I dziś zapraszam Was na taką właśnie wycieczkę po Polsce.

Na początek drodzy rodzice przygotujcie z poprzednich dni mapę Polski i nagranie Hymnu Polski. Będą nam potrzebne.

„Poznajemy bliżej mapę Polski ” – praca z mapą.
Dzieci słuchają pierwszej zwrotki hymnu – Mazurka Dąbrowskiego – w postawie na baczność. Rodzic mówi dzieciom, kiedy hymn jest grany, w czasie jakich uroczystości. Po wysłuchaniu hymnu dzieci siadają przy mapie Polski. Rodzic  pokazuje obszar Polski wyznaczony granicami. Wyjaśnia, że na północy Polski leży Morze Bałtyckie. Dzieci obiema rękami pokazują fale na morzu. Rodzic  pyta dziecko, jakim kolorem jest zaznaczone morze na mapie (niebieskim). Pokazuje także inne elementy oznaczone na niebiesko: rzeki i jeziora. Rodzic wskazuje pasma gór na południu Polski i pyta, jakim kolorem są oznaczone (brązowym). Poproś  dziecko żeby wstało i  swobodnie poruszało się po pokoju.

Pobawmy się w zabawę, gdy rodzic mówi: brązowy
– dziecko stają w rozkroku i, pochylając się do przodu, próbują dotknąć palcami podłogi (udając górę). Następnie rodzic wyjaśnia, że między morzem i górami jest na mapie kolor zielony oznaczający niziny, czyli tereny dość płaskie, nisko położone. Rodzic jeszcze raz przesuwa palcem po granicach kraju i pyta czy dziecko wie co właśnie rodzic mu pokazał.
Dziecko przypomina,  że to ich „mała ojczyzna”. Polska.

„Wyruszamy na wycieczkę po Polsce!” – zabawa dydaktyczne.
Rodzic razem z dzieckiem wyznacza na podłodze symboliczne granice Polski (za pomocą sznurka lub papieru toaletowego).
„Granica” powinna być w kilku miejscach przymocowana do podłogi taśmą dwustronną.
Na wyodrębnionym w ten sposób terenie rodzic układa ilustracje przedstawiające charakterystyczne krajobrazy naturalne Polski: nadmorski, górski, nizinny. krajonrazy Polski – niziny, góry, morze
Dziecko i pozostali członkowie rodziny, których możemy zaprosić do zabawy  ustawiają się w „pociąg” i jadą – najpierw dookoła granic Polski, w rytm piosenki Jedzie
pociąg z daleka. Gdy jedna osoba wyłącza piosenkę, „pociąg” zatrzymuje się przy wybranej ilustracji. Rodzic pokazuje ruch kojarzący się z danym miejscem, a pozostali  naśladują:
– krajobraz nadmorski – fale, pływanie, budowanie babki z piasku, fruwające mewy.
– krajobraz górski – zjazdy na sankach/nartach, wchodzenie pod górę.
– krajobraz nizinny – poruszające się korony drzew, zbieranie grzybów.

„Tu mi się podoba!” – malowanie farbami wybranej krainy Polski.
Dziecko siada sobie z rodzicem  i uważnie oglądają mapę Polski. Poproście dziecko aby wybrało sobie  jedną krainę Polski i wspólnie namalujcie ją farbami na dużej kartce. Jeżeli nie macie dużej kartki, to sklejcie kilak kartek taśmą klejącą lub klejem. A jak nie macie farb to użyjcie kredek. Chodzi tylko o fajna zabawę. Jak już skończycie malować/rysować to zróbcie zdjęcie i prześlijcie na adres mailowy grupy i powieście Waszą prace w widocznym miejscu.

A w wolnej chwili poproście rodziców, żeby obejrzeli z Wami w internecie ilustracje albo filmiki dotyczące pięknych krajobrazów w naszym kraju,

Udanej zabawy,

Pamiętajcie o bezpiecznym  zachowaniu i dbaniu o higienę. Pozdrawiamy Pani Ania i Pani Ala.

JAK POWSTAŁA WARSZAWA ?

Dzień dobry przedszkolaki. Witamy Was we wtorek. To drugi dzień w tym tygodniu. Pamiętajcie, że zaczął nam się nowy miesiąc – maj.

Pamiętacie taką zabawę z piosenką „Jedzie pociąg z daleka”?… na pewno pamiętacie a dla zapominalskich przypominamy.

https://www.youtube.com/watch?v=CJZ6M_4Tjl4

Jedzie pociąg z daleka  sł. i muz. tradycyjne

Jedzie pociąg z daleka,
na nikogo nie czeka.
Konduktorze łaskawy
zabierz nas do Warszawy. x2

Konduktorze łaskawy,
zabierz nas do Warszawy.
Trudno, trudno to będzie,
dużo osób jest wszędzie. x2

Pięknie pana prosimy,
jeszcze miejsce widzimy.
A więc prędko wsiadajcie,
do Warszawy ruszajcie. x2

Jak wiecie Warszawa to  stolica Polski. Znajdźcie to miasto na mapie Polski.

Dodajemy kolorowankę z mapą Polski, spróbujcie pokolorować ją tak samo kolorystycznie jak ta prawdziwa mapa prezentuje nam kolory.

kolorowanka mapa Polski

Czy wiecie jak powstało to miasto i skąd wzięła się jego nazwa? Jeśli nie to poproście rodziców o przeczytanie legendy o Warsie i Sawie i wszystko już będzie jasne.

Wars i Sawa Joanna Kończak

Gdy rybak Wars wypłynął na połów, zobaczył w rzece dziwną, wielką rybę. Z ciekawości pod­płynął bliżej. To nie była ryba, ale syrena. Miała ciało pięknej dziewczyny i rybi ogon. Nazy­wała się Sawa. Wars zakochał się w syrenie, a ona w nim. Syrena nie chciała dłużej żyć w rze­ce. W magiczny sposób ogon Sawy odmienił się w ludzkie nogi. Szczęśliwa para zamieszkała w chacie nad Wisłą. Pewnego razu zapukał do nich gość. To był książę Ziemomysł, który zgubił się na polowaniu. Wars i Sawa nie wiedzieli, jak ważna osoba do nich trafiła. Z dobroci przyjęli wędrowca pod dach, nakarmili i przenocowali. Książę wyznał potem, kim jest. Podziękował szczerze za pomoc i powiedział: „Ziemie te na zawsze Warszowe zostaną”. Warszawa zyskała więc swoją nazwę, by wszyscy pamiętali o dobrym sercu Warsa i Sawy.
Rodzice, zadajcie dziecku pytania do treści legendy:
– Co zobaczył rybak, gdy wypłynął na połów?
– Co się okazało, gdy podpłynął bliżej?
– Jak wyglądała syrena?
– Jak miała na imię?
– Co się stało, gdy rybak i syrena zakochali się w sobie?
– Gdzie zamieszkała szczęśliwa para?
– Kto pewnego dnia zapukał do ich cha­ty?
-Wars i Sawa nie wiedzieli, że ten człowiek to książę.
-Jak go przyjęli?
-Jak odwdzięczył się książę gospodarzom?
-Od czego Warszawa uzyskała swą nazwę?

Klikając w poniższy link zobaczycie pomnik Warsa i Sawy

https://www.polskieszlaki.pl/pomnik-warsa-i-sawy-w-warszawie.htm

Spacerując po Warszawie na pewno traficie na pomnik Syrenki Warszawskiej ( a tu kilka ciekawostek na temat tejże syrenki) https://warszawa.naszemiasto.pl/syrenka-warszawska-warszawa-2019-co-kazdy-warszawiak/ar/c1-4702385 , tej samej  która widnieje w herbie naszej stolicy.

Mamy dla Was kolorowankę herbu Warszawy:

kolorowanka herb warszawy

Czas na zabawę i trochę ruchu. Zapraszamy:

Zabawa ruchowa z piosenką „Jedzie pociąg”
„Zwiedzamy Polskę” – dzieci i rodzice tworzą „pociąg” i poruszają się nim po mieszkaniu do utworu Jedzie pociąg z daleka. Dziecko, które znajduje się na początku pociągu, jest „lokomotywą” i mówi, dokąd jedzie pociąg, wymieniając jakieś miasto w Polsce. Dzieci  i rodzice zmieniają się – po chwili zabawy ktoś inny jest „lokomotywą”.

Gra w kolory „Biało – czerwony”
Rodzina stoi lub siedzi w kręgu. Jedna osoba stoi w środku i rzuca piłkę do pozostałych członków rodziny. Rzucając piłką, podaje nazwę jakiegoś koloru. Słysząc nazwy: biały i czerwony, nie łapiemy piłki. Po usłyszeniu nazwy innego koloru łapiemy piłkę oburącz i odrzucają ją do osoby stojącej w środku.

Ćwiczenia manualne dłoni z plasteliną
„Warszawska Syrenka”– wykonanie pomnika z plasteliny.
Dzieci wykonują wszystkie czynności razem z rodzicem według instrukcji. Wszyscy jednocześnie lepią z plasteliny poszczególne części pomnika: postument, postać kobiety z ogonem ryby, miecz, który dołączą do uniesionej prawej ręki, tarczę, którą dokleją do lewej ręki trzymanej przy piersi. Następ­nie wszystkie części łączą ze sobą. Rodzice, podczas zabawy, przypomnijcie  dzieciom, że ten pomnik stoi w Warszawie nad Wisłą. Na tarczy Syrenki widnieje orzeł w koronie i napis Warszawa.

Na koniec dzisiejszego dnia

Zabawa konstrukcyjna
„Dom – ojczyzna” – dzieci i rodzice budują domy z krzeseł, materacy, kocy, sznurków, poduszek. Kiedy domek jest już gotowy to w nim zaczyna się najfajniejsza zabawa

Bądźcie zdrowi i uśmiechnięci. Uważajcie na siebie.
Pozdrawiamy – Pani Ania i Pani Ala

Witajcie kochane przedszkolaki. Dziś poniedziałek, czwarty dzień maja. W weekend obchodziliśmy ważne Święta Narodowe. Chcemy Wam temat tych ważnych dni jeszcze bardziej przybliżyć.

Ale zaczniemy od porannej zabawy: Dzieci mówią tekst rytmicznie, machając do rodzeństwa, rodziców.

Dzień dobry, cześć i czołem,
witamy się z przedszkolem (możemy zamienić na Witam się z domem)
i z dziećmi i z paniami, ( możemy zamienić:  z rodzeństwem, rodzicami)
z naszymi zabawkami.

Drodzy Rodzice, przeczytajcie dzieciom wierszy

Katechizm polskiego dziecka  Władysław Bełza

– Kto ty jesteś?
– Polak mały.
– Jaki znak twój?
– Orzeł biały.
– Gdzie ty mieszkasz?
– Między swemi. (swymi)
– W jakim kraju?
– W polskiej ziemi.
– Czem ta ziemia? (czym)
– Mą Ojczyzną.
– Czem zdobyta? (czym)
– Krwią i blizną.
– Czy ją kochasz?|
– Kocham szczerze.
– A w co wierzysz?
– W Boga wierzę.

Temat trudny ale porozmawiajcie z dziećmi  o tym wierszu, spróbujcie wytłumaczyć wers po wersie o czym mówi.

„Kocham miejsce, w którym mieszkam!” – rozmowa na temat okolic miejsca zamieszkania dzieci. Zadajcie dzieciom pytania:

– Co znaczy słowo „ojczyzna”? (wszystko wokół nas)
– Co dla nas jest „małą ojczyzną”? (dzieci wymieniają wszystkie elementy, które kojarzą im się z miejscem zamieszkania.

Pokażcie  dzieciom mapę Polski.

Mapa Polski

Opowiadajcie i pokazujcie gdzie znajdują się góry, a gdzie jest morze.  Wstążką zaznacza na mapie Polski obszar, w którym znajduje się przedszkole.

Poszukajcie w internecie, razem z dziećmi zdjęcia przedstawiające charakterystyczne miejsca w regionie, w którym mieszkacie.

Wybierzcie się na  krótki spacer po najbliższej okolicy.

Rodzie, przeczytajcie dziecku opowiadanie:  „Kotylion”  Piotr Wilczyński

Pani Kasia opowiadała nam w przedszkolu o naszych barwach narodowych i o różnych symbo­lach. – A to jest nasze godło, czyli znak wszystkich Polaków – i pokazała na obrazek, który wisi na ścianie w naszej sali. – Jak myślicie, co on przedstawia?
– To jest ptak, bo ma skrzydła i dziób – zawołała Helcia.
– Proszę pani, a co to za ptak? – spytał Bartek.
– Naszym godłem jest biały orzeł – odpowiedziała pani – i właśnie teraz nauczymy się piękne­go wiersza, który zna każdy Polak. Słuchajcie, a potem będziemy powtarzać: — Kto ty jesteś?— Polak mały.— Jaki znak twój?— Orzeł Biały— Gdzie ty mieszkasz?— Między swemi.— W ja­kim kraju?— W polskiej ziemi.— Czym ta ziemia?— Mą Ojczyzną.— Czym zdobyta?— Krwią i blizną.— Czy ją kochasz?— Kocham szczerze.— A w co wierzysz?— W Boga wierzę.
Pani Kasia mówiła, że pojutrze będzie Święto Flagi, i że wtedy nie będziemy szli do przed­szkola. Za to wszyscy, to znaczy mama, tata, dziadek i ja, pójdziemy oglądać obchody. Ale na razie musimy się do tego święta przygotować. Bo my też chcemy pokazać, że jesteśmy dumni z naszej flagi.
Gdy wróciłem z przedszkola, całe popołudnie robiliśmy z dziadkiem świąteczne dekoracje. – Mamo, mamo, zobacz – pomachałem do mamy flagą.
– Piękna flaga. Sami ją zrobiliście? – Mama uśmiechnęła się. Dziadek właśnie wszedł do po­koju. – Tak Grażynko, a za chwilę będziemy robić dla nas wszystkich kotyliony.
– Dziadku. Co to jest kotylion? – spytałem.
– Kotylion to jest taka kokarda w kształcie koła. Nosi się go na czapce albo przypięty do ubrania. To jest taki symbol, patriotyczna odznaka. Nasza kokarda narodowa ma te same kolo­ry co flaga. Kolor biały to kolor naszego białego orła, a czerwony to kolor tarczy, na której tego orła się przedstawia – dziadek tłumaczył mi cierpliwie. Usiedliśmy przy stole. Dziadek wycinał nożyczkami kółka małe i duże.
– Michałku. Podaj mi, proszę, klej – powiedział dziadek. Nakleiliśmy białe, bibułkowe środ­ki, a jak tylko wyschną, przyczepi się agrafki do przypięcia i będą gotowe.
Dziś od samego rana nie mogłem spokojnie usiedzieć. Po prostu nie mogłem się doczekać ,kiedy już będą te obchody. Wzięliśmy ze sobą flagę, tę którą zrobiłem wczoraj z dziadkiem. I wszyscy mieliśmy przypięte do kurtek kotyliony. Przyjechaliśmy na Plac Zamkowy i właśnie zaczęły się pokazy. Żołnierze w zielonych mundurach chodzili parami, a potem czwórkami ,i robili różne sztuczki z karabinami.
– To jest pokaz musztry paradnej – powiedział dziadek.
– A co to musztra, dziadku?
– Musztra to jest taki trening. Żołnierze muszą być dobrze wyszkoleni i bardzo sprawni. Ćwiczą więc razem na poligonie, żeby byli wytrzymali. Podczas różnych świąt pokazują taką musztrę i możemy wtedy zobaczyć, jak są wytrenowani, żebyśmy mogli być z nich dumni i czuć się bezpiecznie.
A potem tata jeszcze powiedział, że to jest bardzo ważne, żeby wiedzieć, kim jesteśmy, gdzie jest nasza ojczyzna. Wtedy lepiej i chętniej pracujemy dla siebie nawzajem, bo wszyscy razem budujemy Polskę.
– A wiesz, Michałku, że nie zawsze była Polska. Było tak kiedyś, że chciano nam zabrać ojczyznę. Były wojny i powstania, ale dziś mamy wolny kraj i musimy znać naszą historię. I dla­tego świętujemy naszą flagę, bo to jest znak wszystkich Polaków.
Nagle w górze zahuczało tak, że nic nie było słychać. Wszyscy popatrzyliśmy na niebo, a tam nad nami przeleciało sześć samolotów, równiutko jeden nad drugim. I naraz wypuściły smugi kolorowego dymu. Trzy samoloty wypuściły biały, a trzy czerwony dym i na niebie z tego dymu powstała wielka biało-czerwona flaga. I machaliśmy do pilotów naszymi flagami, które zrobili­śmy z dziadkiem. Potem poszliśmy na spacer i lody.
Wieczorem, kiedy już leżałem w łóżeczku, przyszedł do mnie tata. Co wieczór przychodzi, żeby mi poczytać bajkę. Czasami też mi opowiada różne ciekawe historie. – Tatusiu, a dlaczego Orzeł Biały jest naszym znakiem? – spytałem.
– Opowiem Ci legendę o trzech braciach. Dawno temu nasi przodkowie wędrowali w poszuki­waniu krainy, w której mogliby zamieszkać. Ich wodzami byli bracia: Lech, Czech i Rus. Pewnego dnia przybyli do pięknej doliny, gdzie rosły piękne lasy, płynęły wartkie rzeki pełne ryb, a ziemia była urodzajna. Słońce już zachodziło i zabarwiło niebo na czerwono. Nagle w górze dał się sły­szeć krzyk jakiegoś ptaka. Bracia podnieśli głowy i ujrzeli krążącego nad ich głowami białego orła. Wtedy Lech powiedział: – To jest dla mnie znak, że ze swoim ludem mam zostać w tej ziemi. Bracia pożegnali się serdecznie. Czech wraz ze swoim plemieniem poszedł na południe, a Rus na wschód. Lech zaś zbudował warowny gród nieopodal wielkiego, starego dębu, na którym było gniazdo tego orła i nazwał ten gród Gnieznem. Na pamiątkę tamtego wydarzenia Lech przyjął znak białego orła na czerwonym tle, jako herb swojego państwa, a my jesteśmy potomkami Lecha. Jestem dumny, mówię wam,flagę niosę dzisiaj sam. Biel i czerwień barwy dwie, każdy Polak o tym wie.

Zapytajcie dzieci, jakie kolory ma flaga Polski oraz co znajduje się na godle.  Przypomnijcie zdjęcia  godła i flagi zamieszczone na stronie interentowej naszej grupy.

„Polskie symbole narodowe – flaga” – praca praktyczna

Dzieci wycinają dwa paski papieru, jeden biały drugi czerwony przymocowują do niej plastikową rurkę, patyk, ołówek. I flaga Polski już gotowa.

Spróbujcie powtórzyć z dzieckiem wiersz: „Katechizm  polskiego dziecka”, dzieci mogą się nauczyć go na pamięć.

Jeszcze raz wysłuchajcie Hymnu Narodowego, celem przypomnienia.

Na koniec pokolorujcie razem z dzieckiem mapę Polski z zachowaniem oryginalnej kolorystyki mapy.

kolorowanka Mapa Polski

Udanego dnia i fajnej zabawy. Uważajcie na siebie