Temat – Wiem jak chronić moja planetę.

 I. DZISIAJ OSTATNI DZIEŃ PRACY ZDALNEJ,
W PONIEDZIAŁEK WRACAMY DO PRZEDSZKOLA.

II. Na poniedziałek proszę przynieść z powrotem do przedszkola:

1.,,Plac zabaw, sześciolatek karty 4”
2.,,Plac zabaw. Księga zabaw z literami”
3.,,Kropki, kreski i litery.”
4.Prace plastyczne wykonane w domu:
* Ziemia – planeta marzeń
* Toaleta to nie śmietnik
* Ekoprzyjaciela

III. Razem z panią Zosią, dziękujemy wszystkim rodzicom za zaangażowanie w pracę zdalną. Zdjęcia, które nam przesyłaliście dawały nam  dużo radości i satysfakcji.
Kochane dzieci jesteśmy dumne z Was, że tak sumiennie i chętnie wykonywałyście swoje prace domowe.

IV. Posłuchajcie teraz wiersza o ekologii, który przybliży Wam znaczenie tego słowa.

,,Co to jest ekologia?”  D. Klimkiewicz, W. Drabik

Ekologia – mądre słowo,
a co znaczy – powiedz, sowo?
Sowa chwilę pomyślała
i odpowiedź taką dała:
„To nauka o zwierzakach,
lasach, rzekach, ludziach, ptakach.
Mówiąc krótko, w paru zdaniach,
o wzajemnych powiązaniach
między nami, bo to wszystko
to jest nasze środowisko.
Masz je chronić i szanować”
– powiedziała mądra sowa….

Czy teraz potraficie odpowiedzieć na pytania:
Co to jest ekologia?
Czego dotyczy ta nauka?
Co oznacza słowo „szanować”?

Aby utrwalić definicję pojęcia „ekologia”, proponuje wam  zabawę rytmiczną, np. możecie wyklaskiwać, wytupywać fragment wiersza zgodnie z analizą sylabową:

To na-u-ka o zwie-rza-kach,
la-sach, rze-kach, lu-dziach, pta-kach.
Mó-wiąc krót-ko, w pa-ru zda-niach,
o wza-jem-nych po-wią-za-niach
mię-dzy na-mi, bo to wszyst-ko
to jest na-sze śro-do-wis-ko.

V. Obejrzyjcie teraz film, który jest podsumowaniem wiadomości o segregacji i przybliży wam pojęcie recyklingu.

filmik o recyklingu

Czy już wiecie, co oznacza ten znaczek?

VI. Praca domowa.

Dzisiaj jest do zrobienia ostatnia strona z tematu: Dbamy o naszą planetę. Strona 4a i 4b z książki „Plac zabaw, sześciolatek karty 4″

VII. To nasi młodzi ekolodzy.

„Planeta Marzeń”

Lenka                                                                                           Maks

Maja B.                                                                                      Natalia

Ewelina                                                                                   Marzenka   Maja O.

„Toaleta to nie śmietnik”

Natalia                                                                                Lenka

Maks                                                                                   Michał

Marzenka                                                                           Jaś

Maja O.                                                                                 Pola

Maja B.

„Ekoprzyjaciele”

Marzenka                                                                               Sebastian B.

Lenka                                                                                    Pola

Praca domowa.

Prace Sebastiana B.                                                                                   Brawo Sebastian.

Prace Eweliny.

Prace Nadii.

Prace Jasia.

Praca Mai B.

Prace Natalii.

Praca Poli

Praca Leny.

Temat: Skąd się bierze prąd?

I „Skąd się bierze prąd?” – otwórzcie teraz ,,Księgę zabaw z literami” (s. 64–65).

Na podstawie ilustracji, czy domyślacie się  – Skąd się bierze prąd, jakie są źródła wytwarzania prądu?

II.„Prąd z wiatraka” – zabawa ruchowa.

Stańcie tak, abyście mieli miejsce, nogi złączone, ręce rozłożone sze­roko, wyprostowane w łokciach. Obracajcie się bardzo powoli, stopa za stopą, z zamkniętymi oczami. Ręce, jak skrzydła wiatraka, powinny być szeroko rozłożone przez cały czas wykonywania ćwiczenia. Jeśli będziecie mieli trudności z poruszaniem się z zamkniętymi oczami, możecie wykonać ćwiczenie bez tego utrudnienia.

III. ,,Pstryk” – Podczas słuchania opowiadania postarajcie się zapamiętać, jak nazywali się jego bohaterowie i kim byli. Spróbujcie też zapamiętać, jakie ważne informacje o bezpieczeństwie chłopiec przekazał Juniorowi.

,,Pstryk „ Grzegorz Kasdepke

Na elektryczne urządzenia lepiej uważać…
– Uważaj, teraz będzie się działo – mruknął Dominik, włączając elektryczny czajnik. Zanim Junior zdążył podkulić ogon, w całym domu błysnęło, huknęło – a potem zapadła ciemność. I cisza. Przestało grać radio, przestały pracować lodówka i pralka, przestał działać komputer i nawet Junior przestał sapać, choć nie był przecież na prąd. Widać wszystko to zrobiło na nim spore wrażenie. Pierwsza odezwała się babcia Marysia.
– Dominik! – zawołała z dużego pokoju. – To twoja sprawka?!
– Prowadzę wykład – odkrzyknął dyplomatycznie Dominik.
– O czym?! – głos babci dochodził już z korytarza. – Nie mów, że o elektryczności!
– Mogę nie mówić… – mruknął Dominik.
– Hau! – dodał mu otuchy Junior.
Zza drzwi dobiegł ich szelest, trzask, odgłosy majstrowania przy elektrycznych korkach – i naraz z głośnika radia popłynęła muzyka, a lodówka wzdrygnęła się jak po przebudzeniu z krótkiej drzemki i znowu zaczęła pracować. Dominik i Junior zmrużyli oczy.
– Przecież tata ci mówił – zasapała babcia, wchodząc do kuchni – żebyś nie włączał tego czaj­nika, gdy pracuje pralka, tak?! Jutro przyjdą elektrycy i wszystko naprawią! A na razie trzeba uwa­żać! Bo przewody elektryczne w tym mieszkaniu są za słabe, i to dlatego! Chcesz wywołać pożar?!
– Hau! – uspokoił ją Junior.
Ale babcia Marysia nie była uspokojona; zakazała Dominikowi zabaw w kuchni, przez co dalsza część wykładu musiała się odbyć w łazience.
– Tak, z elektrycznością nie ma żartów – westchnął Dominik.
– Na przykład najgłupsze, co można zrobić, to suszyć sobie włosy w wannie. bo jakby suszar­ka wpadła do wanny, to…
Junior zawył rozpaczliwie, dając do zrozumienia, że wie, co by się stało, gdyby suszarka wpa­dła do wanny.
– Tak samo głupie – kontynuował Dominik – jest wtykanie różnych przedmiotów do dziu­rek od kontaktu! Albo przecinanie przewodów elektrycznych! Jeżeli zobaczę kiedyś, że to robisz, to koniec, zakaz wychodzenia na spacery!
Junior, gdyby to było możliwe, podwinąłby nie tylko ogon, ale i uszy, nos oraz całego siebie.
– Niemądrze jest także – ciągnął zadowolony z siebie Dominik – ciągnąć za kabel jakiegoś urządzenia, żeby je wyłączyć, bo łatwo taki kabel przerwać! Ani podłączać zbyt wielu urządzeń do jednego gniazdka! I, i… słuchasz mnie?
– Hau… – odszczeknął zrezygnowany Junior.
– No tak, może to za dużo jak na jeden raz – zgodził się Dominik. – Najważniejsze jest jedno: nie wolno bawić się elektrycznością! Zrozumiałeś?
– Hau! – zapewnił Junior. Po czym podskoczył wysoko, pstryknął nosem wyłącznik światła – i wykład został zakończony.
O elektryczności można mówić jeszcze długo. Czas, start!

Jak nazywali się bohaterowie opowiadania? Kim byli?
Dlacze­go po włączeniu czajnika zgasło światło w całym mieszkaniu? Jakie ważne informacje dotyczące bezpiecznego postępowania z urządzeniami elektrycznymi chłopiec przekazał Juniorowi?
Jak my­ślicie, czy dzieci mogą samodzielnie posługiwać się urządzeniami elektrycznymi?

IV. ZAPAMIĘTAJCIE, TEGO NIE WOLNO ROBIĆ!
 TO GROZI  WYPADKIEM !!!

V. Wiatrak – praca techniczna.

Wykonajcie teraz wiatrak, zgodnie z instrukcją.

Czy do obracania się skrzydeł wiatraka, będzie wam potrzebny prąd.

VI. Poćwiczcie teraz czytanie tekstu w ,,Księdze zabaw z literami” str.65

VII. Praca domowa

Praca z KP4.3b – pisanie wyrazów po śladzie, łączenie wyrazów z obrazkami, rysowanie brakują­cego obrazka.

Wiatraczki.

Wiatraczek Poli.

Praca Domowa.

Praca Mai.

Praca Eweliny.                                                                      Praca Jasia.

Prace Natalii.

Prace Lidzi.

Praca Leny.                                                                        Praca Poli.

Temat – Segregujemy odpady.

I. „Łąka” Małgorzata Strzałkowska – podczas słuchania wiersza, wyobraźcie sobie, że jesteście na łące i wyruszacie na wycieczkę. Waszym zadaniem będzie pokazywać ruchem to, co słyszycie. Postarajcie się również ilustrować różne uczucia, które będą towarzyszyć bohaterom wiersza, np. zdziwienie, zaskoczenie, strach, zdenerwowanie, ra­dość.

Jak tu pięknie dookoła!
Strumyk szemrze, kwitną zioła,
Skaczą żabki, buczą bączki
– jak nie lubić takiej łączki?

Pośród kwiatków sobie łażą
Ala, Ola, Staś i Kazio.
Nagle patrzą – jakiś dołek,
A w tym dołku jest tobołek.

Staś tobołek wyjął z dołka,
Po czym zajrzał do tobołka….a tam….
– Patrzcie! Stos papierków,
Trzy butelki, pięć cukierków,
Jedna guma, już wyżuta,
Dwie gazety i pół buta,
Dwie torebki, cztery puszki,
I zużyte trzy pieluszki.

– Ktoś na łące biwakował
I te śmieci tu wpakował.
– Cichcem, milczkiem, po kryjomu….
– Zamiast zabrać je do domu,
– Wiecie, jak tak dalej będzie
jak będziemy śmiecić wszędzie,
to się Ziemia zdenerwuje,
tak że każdy pożałuje!

– Będzie miała dość brudasów,
bo jest miła, lecz do czasu!
– Zagra wszystkim nam na nosie
i przepadnie gdzieś w kosmosie,
a my zostaniemy sami,
płynąc luzem pod gwiazdami.
– A więc póki krąży w kółko,
Niech się brudas puknie w czółko!
Jak naśmiecisz to posprzątaj,
A jak nie – to marsz do kąta.

Jakie miejsce dzieci wy­brały na wycieczkę?
Jak mogły się czuć, gdy spacerowały po czystej, pięknej łące?
Co znalazły na łące? Jak się wtedy poczuły?
Jak wy czulibyście się w takim zaśmieconym miejscu?
Jak myślicie, dlaczego ktoś zostawił śmieci na łące?
 Czy przypominacie sobie, jaką radę ma autorka wiersza dla tych, którzy naśmiecili?
Jakie rozwiązanie proponuje autorka tym osobom, które nie chcą po sobie posprzątać?
 Czy jest to prawdziwa i skuteczna rada, czy raczej żart?
Jak się zachować, gdy ktoś przy nas zaśmieca otoczenie?

(  rada autorki „marsz do kąta” jest żartem, Ziemi taka kara nie pomoże. Lepiej po prostu po sobie sprzątnąć. )

II „Akcja – segregacja”

Przypomnijcie sobie teraz w jaki sposób segregowaliśmy odpady w sali.(papier, plastik i odpady mieszane)
W jaki sposób segregujecie śmieci w swoich domach?
Czy przed waszym domem stoją pojemniki do segregacji?

Przeczytajcie teraz napisy i obejrzyjcie obrazki :

NIEBIESKI – PAPIER,

ZIELONY – SZKŁO,

ŻÓŁTY – METAL I PLASTIK,

BRĄZOWY – KOMPOST.

III. „Ekoprzyjaciel” – zabawa plastyczno – techniczna.

Dostaliście z wycinanki smoka – ekoprzyjaciela. (W46) .
Wypchnijcie  kształt ekoprzyjaciela wraz z dziurkami. Trzeba przewlec sznurowadło, (sznurek, wstążkę)  przez dziurki w ubraniu smoka oraz w kołach roweru. Koniec  sznurowadła zawiążcie na kokardkę, czy już umiecie wiązać?

IV. Praca domowa.
Praca z KP4.2b – wycinanie obrazków, nalepianie pod ilustracjami właściwych pojemników na odpady.
Praca z KP4.3a – liczenie pojemników, rysowanie po śladzie, czytanie wyrazów, łączenie ich z właściwymi pojemnikami.

Ekoprzyjaciele

Ekoprzyjaciel Marzenki                                                        Ekoprzyjaciel Sebastian B.

Ekoprzyjaciel Poli                                                                       Ekoprzyjaciel Leny

Praca Domowa.

Prace Mai B.

Praca Sebastiana B.

Praca Marzenki.

Praca Jasia

Praca Leny.

Prace Lidzi.

Prace  Poli.

Prace Nadii.

Temat – Toaleta to nie śmietnik.

I. Rozwiążcie zagadkę.

To substancja, bez której nikt z nas nie mógłby żyć. Jest potrzebna nie tylko ludziom, lecz także zwierzętom i roślinom. Występuje na całej kuli ziemskiej, ale tylko niewielka część nadaje się do spożycia przez ludzi. Poprzez proces parowania i skraplania jej część do nas wraca. (woda)

II. ,,Ile wody nam ucieka?” – zabawa badawcza.

Idźcie teraz do łazienki, odkręćcie kran w taki sposób, by woda kapała po kropelce do podstawionego przez was naczynia. (szklanka, kubek) Pomyślcie,   ile wody może w ten sposób wylać się z kranu do naczynia podczas wykonywania następnego zadania. Swoje szacunki zaznaczcie flamastrem na szklance, poproście rodziców, aby spojrzeli na zegarek, by wiedzieć, ile czasu Wam zajmie wykonanie następnego zadania

III  „Ekologiczne sudoku” – zabawa rozwijająca logiczne myślenie.

Narysujcie sobie tabelkę:

Przeczytajcie wyrazy:    WODA    EKOLOGIA   ZIEMIA

Zadanie polega na  wpisaniu w tabelkę tych wyrazów,  jeden wyraz w jednym polu, w taki sposób, by wyrazy nie powtarzały się w rzędzie i kolumnie.

IV. „Ile wody nam ucieka?” – kontynuacja zabawy badawczej.

Po wpisaniu poprawnie wyrazów w tabelkę, sprawdźcie  na zegarku, ile czasu upłynęło od rozpoczęcia eksperymentu,  jak długo kapała woda.

Sprawdźcie,  ile nakapało wody do szklanki(kubka) i czy udało Wam się po­prawnie oszacować ilość wody, która zebrała się w kubku.

V.Należy zapamiętać.

Niedokręcony kran, zepsuta uszczelka itp. powodują marnowanie wody. Aby tego uniknąć, trzeba dokręcać krany, zakręcać wodę podczas mycia zębów, najlepiej wlewać wodę do kubka.

VI. ,,Toaleta to nie śmietnik.” – to program ekologiczny, który realizujemy w tym roku.

Kiedy jesteśmy w toalecie musimy pamiętać nie tylko o oszczędnym korzystaniu z wody, ale również musimy uważać na to, co wrzucamy do sedesu.

Niektórzy ludzie nie zdają sobie sprawy ze skutków wrzucania do toalety odpadów. Średnica rur (domowej instalacji kanalizacyjnej) wynosi około od 11 do 16 centymetrów.

Dlatego drobne przedmioty mogą:
– zatkać skutecznie rury (instalację) w budynku i może to doprowadzić do cofnięcia się ścieków i zalania mieszkania, piwnicy.
– odpady organiczne (resztki jedzenia)przyczyniają się do wzrostu populacji gryzoni w kanalizacji,
– oleje i inne płynne tłuszcze w chłodnej wodzie gęstnieją i osadzają się na ściankach rur, zmniejszając ich średnicę i utrudniają przepływ ścieków.
– szkodliwe substancje chemiczne zawarte w wylewanej chemii(lekarstwa, rozpuszczalniki) szkodzą mikroorganizmom znajdującym się w biologicznej części oczyszczalni ścieków i powodują,  że mikroorganizmy te działają mniej skutecznie i słabiej oczyszczają ścieki.

Dlatego należy pamiętać, czego nie wolno wrzucać do toalety:
– pieluch
– chusteczek nawilżanych,
– ręczników papierowych,
– patyczków do czyszczenia uszu,
– płatków kosmetycznych, waty i ligniny,
– plastrów, bandaży, gazy,
– torebek foliowych,
– gum do żucia,
– włosów,
– żwirku z kocich kuwet,
– leków, tabletek, syropów,
– farb, lakierów, rozpuszczalników,
– olejów, tłuszczy,
– materiałów budowlanych: gruzu, cementu, gipsu, piasku, popiołu,
– igieł, strzykawek,
– odpadów kuchennych,

VII. Praca domowa.

Każdy z Was dostał kartkę z konturem sedesu. Zadanie wasze polega na pokolorowaniu sedesu i narysowaniu, tych przedmiotów, których nie wolno wrzucać do toalety.

Z książki ,,Plac zabaw-karty 4” proszę zrobić stronę 1a(ten kto nie ma zrobione),1b   i  2a – pokoloruj zieloną kredką ramkę ilustracji, na której Adam pamiętał o konieczności oszczędzania energii itd.

Kochane dzieci bardzo dziękujemy, że wykonaliście pracę plastyczną pt. „Planeta Marzeń”. Jak do tej pory, swoje prace przysłało nam aż 10-cioro dzieci. Prace te są potrzebne do zakończenia naszego programu ekologicznego. Dlatego też mamy gorącą prośbę, abyście również tak pięknie i starannie wykonali pracę z toaletą i przesłali na adres: gumisiep.31@gmail.com

A to prace dzieci z programu ekologicznego pt.” Toaleta to nie śmietnik”.

Sudoku ekologiczne.

 
Widzimy Lidziu, że przeprowadziłaś doświadczenie ze szklanką wody. Ciekawa jestem czy nakapało tyle wody, ile przewidywałaś.

Pola – „Tyle wody kropelka po kropelce nakapało w trakcie robienia sudoku „.

Praca Sebastiana B.

Prace Nadii.

Prace Lidzi.

Prace Marzenki.

Prace Jasia.

Praca Mai O.

Prace Poli.

Prace Mai B.

Witamy Sebastianie. Jak miło Ciebie zobaczyć. Cieszymy się, że dołączyłeś do nas ze swoimi pracami.

Witaj Marzenko. Jak miło zobaczyć, że tak sumiennie pracujesz.

Witaj Maju, cieszymy się, że widzimy twoje prace.

„Planeta Marzeń” w wykonaniu dzieci z grupy.

Marzenka

 

Lenka

Przesyłajcie swoje prace „Planeta Marzeń” na adres gumisiep.31@gmail.com

Międzynarodowy Dzień Ziemi przypada na 22 Kwietnia, także każdy z was ma jeszcze szansę na przesłanie swojej pracy.

Natalia pomaga babci sadzić truskawki.

Temat  – Ekoprzyjaciele.

I. Posłuchajcie wiersza pt: ,,Nowa moda”

Pod­czas słuchania wiersza postarajcie się zapamiętać, którzy członkowie rodziny wzięli udział w wy­cieczce.
Policzcie, proszę, o ilu środkach transportu rozmawiali.

,,Nowa moda” – Małgorzata Strzałkowska.

W domu Oli oraz Ali, wszyscy razem się zebrali,
aby wspólnie pogawędzić jak sobotę miło spędzić.
Uradzili, jedząc ciasto, że pojadą gdzieś za miasto,
lecz z powodu tej wycieczki do solidnej doszło sprzeczki.

– Autem !  – mówi wujek Tadek.
– Na motorach! – woła dziadek.
Na to babcia: – Autobusem !
Mama: – Lepiej minibusem !
Ala z Olą grzmią donośnie, że taksówką jest najprościej.

Tylko tata głową kiwa, po czym nagle się odzywa:
– Samochody, autobusy, motocykle, minibusy,
każdy z nich okropnie smrodzi a to naszej Ziemi szkodzi.

Po co spalin jej dokładać?
Lecz jest na to dobra rada,
pojedziemy rowerami bo nie trują spalinami.
Poprzez lasy, łąki, pola, pędzi Ala, za nią Ola,
mama, tata, babcia, dziadek a na końcu wujek Tadek.

Nowa moda jest w rodzinie i rodzina z tego słynie,
Ze w sobotę się wybiera na wycieczkę na rowerach.
Ziemia też oddychać musi bo inaczej się udusi.

Jakie plany miała rodzina występująca w wierszu?
Ilu było członków tej rodziny? Czy potraficie ich wymienić? Jakimi środkami transportu chcieli pojechać na wycieczkę?
Dlaczego wybrali rowery? Co znaczy słowo „moda”?
Co oznacza słowo „ekologicz­ny”?

( Słowo „ekologiczny” oznacza nie tylko coś zgodnego z naturą, chroniącego środowisko itp., lecz także powiązania pomiędzy środowiskiem i wszystkimi organizmami, które w nim funkcjonują.)

II. „Czas dla Ziemi” – zabawa ruchowa.

Jeśli nie dbamy o naszą planetę, jej czas się kurczy. Aby była w dobrej kondycji, a dzięki niej również wszyscy ludzie na świecie, musimy pamiętać o ekologicznych nawykach. Za chwilę wy też, w zabawie, będziecie mogli wydłużyć czas naszej symbolicznej Ziemi. Jeśli, waszym zdaniem, usłyszycie zdanie prawdziwe – skaczcie raz do tyłu. Jeśli zdanie będzie fałszywe – robicie dwa skoki do przodu.

– Czyste powietrze jest potrzebne nie tylko ludziom, lecz także zwierzętom.
– Rower nie produkuje spalin. 
– Woda w oceanie może być brudna – to nikomu nie szkodzi.
– Autobus jest bardziej ekologicznym środkiem transportu niż samochód, którym jedzie tylko jed­na osoba.
– Filtry na kominach nie pomagają w oczyszczaniu dymu, który z nich leci.
– Wylewanie ścieków z fabryk do rzeki szkodzi rybom.
– Ludzie mogą się zatruć, jedząc ryby pływające w ściekach.

III. Praca domowa:

Dzisiaj waszym zadaniem będzie wykonanie zadowolonej, szczęśliwej Ziemi
Narysujcie duże koło na papierze albo wytnijcie koło z papieru.
Na tym kole narysujcie,, planetę marzeń”. Wykorzystajcie do tego celu kredki, pisaki, możecie też nakleić elementy z papieru, tak aby ziemia była piękna ubrana w kwiaty, drzewa, domy, ludzi itd.

Swoje prace koniecznie prześlijcie na nasz adres gumisiep.31@gmail.com

Prace Nadii.

Proszę przyjść po książkę  ,,Plac zabaw  – karty 4″ do przedszkola w poniedziałek w godzinach 9 – 11.

Prace Natalki.

Proszę przyjść po książkę  ,,Plac zabaw  – karty 4″ do przedszkola w poniedziałek w godzinach 9 – 11.

Temat  – Od ziarenka do  bochenka.

I. Różne zboża.

Przygotujcie teraz  Księgę zabaw z literami i otwórzcie na stronie 62.

Na podstawie ilustracji, czy potraficie powiedzieć, czym różnią się od siebie różne zboża i jakie mają cechy wspólne.

II. Wykorzystywanie zbóż.

Zboża wykorzystywane są przede wszystkim do pieczenia chleba, bułek i ciast.

„Pieczywo”
Skąd na stole smaczny chlebek?
Rolnik sieje ziarno w glebę. (Gleba to jest ziemia czarna, w której rośnie zboże z ziarna.)
Kiedy zboże jest dojrzałe,
rolnik kosi je z zapałem,
potem młóci, w swych maszynach
i wywozi plon do młyna.
Młynarz w młynie ziarno miele,
białej mąki robi wiele.
Mąka trafia do piekarza,
który ciasto z niej wytwarza.
Z ciasta robi i chleb, rogale…
W piecu piecze je wytrwale.
Jest pieczywo!
Ślinka leci, więc smacznego, dzieci!

Skąd się bierze chleb? Co musi zrobić rolnik, aby wyrosły kłosy zboża? Co robi młynarz w młynie z ziarnem ? Gdzie następnie trafia mąka? Co piekarz wyrabia z maki? 

III. Obejrzyjcie teraz obrazki i zobaczcie, do jakich jeszcze produktów wykorzystujemy zboże.

IV. Zabawa artykulacyjna – pieczemy ciasto.

Rodzic prezentuje wykonanie ćwiczenia:
Zamieniamy buzie w miski – otwieramy i zamykamy buzie
Wkładamy do miski mąkę – wysuwamy i chowamy język
Wbijamy jajka- liczymy językiem dolne zęby
Dokładamy rodzynki – liczymy językiem górne zęby
Mieszamy ciasto – ruszamy zamkniętymi buziami
Wkładamy ciasto do piekarnika – otwieramy i zamykamy buzie
Ciasto nam pięknie rośnie – buzie powoli zamieniamy w baloniki i zatrzymujemy powietrze, a następnie je wypuszczamy.

V. Poćwiczcie teraz czytanie tekstu na stronie 63 w Księdze zabaw.

VI. Praca domowa

Praca z KP3.47a  – układanie historyjki obrazkowej o powstawaniu chleba.
Praca z KP3.47b – nazwij pory roku, naklej je pod każdym obrazkiem i zaznacz to, co nie pasuje do danej pory roku.

Jeżeli ktoś był chory i nie ma zrobionej strony 48a,b to proszę ją też zrobić.

Proszę przyjść po książkę  ,,Plac zabaw  – karty 4″ do przedszkola w poniedziałek w godzinach 9 – 11.