Witajcie Kochani

dziś słoneczko za oknem i aż chce się wyjść do parku, do ogrodu, do lasu

Na początek mam do Was pytanie. Czy zastanawialiście się kiedyś co rośnie na polu? Skąd się biorą ziemniaki albo jak rośnie kukurydza? Otóż mam dla Was odpowiedź. Wszystkie one rosną na polu. Dzielimy rośliny uprawiane na polu na kilka grup. Tu prośba do rodziców o przeczytanie informacji na obrazkach przedstawionych poniżej

  I chyba już wszystko jest jasne Teraz jak będziecie gdzieś na wsi i zobaczycie pole, na którym coś rośnie będziecie mogli to rozpoznać i nazwać

Pytanie – czy wiecie jak i z czego robi się popcorn? Brawo, popcorn robimy z  kukurydzy.

Poproście rodziców aby zrobili popcorn do wieczornego oglądania filmu. Poczujecie się prawie jak w kinie

Ale zanim przyjemności to jeszcze troszkę pracy i zabawy. Na początek piosenka, którą chyba znacie.

„Rolnik sam w dolinie” muz. i sł. tradycyjne
Rolnik sam w dolinie, rolnik sam w dolinie.
Hejże, hejże, hejże ha, rolnik sam w dolinie.
Rolnik bierze żonę, rolnik bierze żonę,
Hejże, hejże, hejże ha, rolnik bierze żonę. (×2)
Żona bierze dziecko, żona bierze dziecko.
Hejże, hejże, hejże ha, żona bierze dziecko. (×2)
Dziecko bierze nianię, dziecko bierze nianię.
Hejże, hejże, hejże ha, dziecko bierze nianię. (×2)
Niania bierze kotka, niania bierze kotka.
Hejże, hejże, hejże ha, niania bierze kotka. (×2)
Kotek bierze myszkę, kotek bierze myszkę.
Hejże, hejże, hejże ha, kotek bierze myszkę. (×2)
Myszka bierze serek, myszka bierze serek.
Hejże, hejże, hejże ha, myszka bierze serek (×2)
Ser zostaje w kole, bo nie umiał w szkole.
Tabliczki mnożenia ani podzielenia. (×2)
Osoba, która jest serem, wchodzi do kółka i się przewraca. Ta osoba rozpoczyna zabawę od nowa– staje się rolnikiem.
Zabawa jest świetna ale potrzeba do niej więcej osób. Wartą ją jednak zapamiętać a piosenkę można sobie śpiewać ot tak

Zabawa plastyczna „Kukurydza”

Dzieci rysują kolbę kukurydzy żółtym flamastrem. Zielonym flamastrem
dorysowują łodygę i liście. Maczają paluszek w żółtej farbie, robią odciski, tworząc miejsce
na ziarna kukurydzy. Wypełniają żółte pola prawdziwymi ziarnami kukurydzy.

Na koniec trochę gimnastyki.

„Noszenie wody” – kto ma w domu laski gimnastyczne to super a jak nie mamy to bierzemy trzonek od miotły lub mopa  wkładamy laskę między łopatki. Dzieci naśladują pracę rolnika, który nosi wodę ze studni: sylwetka wyprostowana, patrzymy przed siebie. Wspinamy się na palce i opadamy na całe stopy. Idziemy na piętach i na palcach.
– „Taczki” – ćwiczymy w parach, jedno w podporze przodem, nogi w rozkroku, drugie staje
w rozkroku i łapie pierwsze za kolana. Następuje zamiana ról w miarę możliwości.
– „Maszyny rolnicze” – Na sygnał rodzica np. traktor, kombajn, wóz z konikiem, naśladują maszyny rolnicze głosem i ruchem.

Dla chętnych kilka kart pracy pole

Udanego dnia

Dzień dobry w poniedziałek.

Dziś zaczniemy sobie tematem związanym z pracą rolnika. Na początek  jednak szybka zabawa na rozruszanie się:

„Wyścigi raków” – wyznaczcie linie startu i mety. Dzieci/dziecko kładzie się na  plecach, na sygnał rodzica podnoszą tułów do góry i podpierając się rękami i nogami, idą do mety.  „Przeciąganie liny”–zabawa znana wszystkim. potrzebujemy linę i tasiemkę albo szalik do zaznaczenia środka liny. Przeciągamy linę na swoją stronę tak aby jej zaznaczony środek znajdował się po naszej stronie.

Po obejrzeniu obrazków poniżej porozmawiajcie na temat różnic między miastem a wsią.

„Słoma i siano” –  wprowadza do czytania globalnego wyrazy: siano i słoma, wydrukujcie proszę napisy SŁOMA, SIANO WYRAZY DO DRUKU i przyklejcie je dziecku na tablicy czy na lodówce.  Zapytajcie dziecko czym różni się słoma od siana (siano – wysuszona trawa, pożywienie dla zwierząt,

słoma  – odpadowy materiał po koszeniu zboża, siano – bardziej miękkie, słoma – szorstka, siano – zielone, słoma – żółta). Jeśli macie taką możliwość albo nadarz się okazja odwiedzenia wsi w czasie sianokosów to zobaczcie jak wygląda, jak pachnie, jakie są w dotyku siano i słoma.

Czy wiecie kto to jest i do czego służy? 

to jest Strach na wróble – w formie tradycyjnej jest to manekin używany do odstraszania ptaków z pól uprawnych i sadów (np. wróbli i szpaków). Ptaki na polach wyjadają świeżo wysiane nasiona, młode siewki oraz ziarno z dojrzałych kłosów, a w sadach owoce.

Nie wystraszy on jednak małych polnych myszy, które również potrafią narobić szkody na polu. Wykonajcie teraz małą myszkę. To dla Was zabawa plastyczna. Prezentuję dwie  propozycje, wybierzcie którą myszkę chcecie zrobić i poszukajcie w domu materiałów do jej wykonania:

Myszki wyjadają z wypadające z kłosów nasionka zbóż z czy wiecie co można  nich zrobić? Zapraszam do zabawy…. całą rodzinę,

„Od ziarenka do bochenka” – opowieść ruchowo-naśladowcza połączona z ćwiczeniami artykulacyjnymi:

– Pociąg: Jedziemy dziś do gospodarstwa rolnego pociągiem (ciuch, ciuch, ciuch – naśladowanie odgłosów, tworzymy pociąg). Przekonamy się, jak wygląda życie na wsi… – Koniki: Jedziemy na konikach do pana rolnika (odgłos kląskania).
– Praca rolnika: Najpierw rolnik sieje zboże (siejeje, siejeje, siejeje), deszcz pada na pole (kap, kap, kap), potem zboże rośnie i dojrzewa, a wietrzyk śpiewa (szszszsz). Słońce grzeje całe lato (uf, uf, uf), nastała pora zbiorów, już na pole wjeżdża kombajn (wrrrr, wrrrrrrr, wrrrrrr). Kombajn przesypuje ziarno na wozy (szszszszsz), rolnik wiezie ziarno ciągnikiem do młynarza (wrrrr, wrrrrr, wrrrr).
– Młyn: Młynarz w młynie zmiele ziarnka (szerokie otwieranie ust i kręcenie szczęką), z ziaren powstanie mąka. Aaaa– psik! Wpadła do nosków! Mąka jest gotowa, do piekarni jedziemy samochodem (brum, brum, brum). Nocą, kiedy dzieci śpią (sen – chrapanie), piekarz piecze z mąki chleb i bułki (naśladowanie ruchu wyrabiania ciasta).
– Piekarnia: Z samego rana samochody (brum, brum) z piekarni ruszają do sklepów, by dostarczyć pieczywo. Uwaga, jeszcze gorące (parzy – dmuchanie), ale jak pięknie pachnie (wąchanie – głęboki wdech i wydech).
– Pociąg: Wracamy pociągiem (ciuch, ciuch ciuch) do domu.

I w tej opowieści ruchowej poznaliście całą drogę powstawania chleba czyli naszego podstawowego produktu na codzienne śniadanie

Proponuje Wam teraz zabawę z piosenką, którą na pewno kiedyż już słyszeliście a teraz będziecie mieli okazję potańczyć.

(Trojak) Zasiali górale sł. i muz. tradycyjne

Zasiali górale owies, owies, (wolny ruch ręki – rozrzucanie ziaren raz wprawo, raz w lewo) Od końca do końca, tak jest, tak jest!
Zasiali górale żyto, żyto, (wolny ruch ręki – rozrzucanie ziaren raz wprawo, raz w lewo)
Od końca do końca wszystko, wszystko!

A mom ci ja mendelicek, (rytmiczne uderzanie w kolana)
W domu dwa, w domu dwa! (rytmiczne klaskanie)
U sąsiada śwarnych dziewuch (rytmiczne uderzanie w kolana)
Gromada, gromada. (rytmiczne klaskanie) itd.
A mom ci ja trzy mendele, W domu dwa, w domu dwa!
Żadna mi się nie podoba, Tylko ta, tylko ta!

Zasiali górale owies, owies, (wolny ruch ręki – rozrzucanie ziaren raz wprawo, raz w lewo)
Od końca do końca, tak jest, tak jest!
Pożęli górale żytko, żytko,(wolny ruch ręki – rozrzucanie ziaren raz wprawo, raz w lewo)
Od końca do końca wszystko, wszystko.

A na polu góraleczek
Gromada, gromada,
Czemużeś się wydawała,
Kiejś młoda, kiejś młoda?
Czemużeś się wydawała,
Kiejś mała, kiejś mała?
Będzie z ciebie gospodyni
Niedbała, niedbała!

Na koniec kochani  mam do Was prośbę, jeśli to możliwe spróbujcie zjeść różne rodzaje chleba np. graham, żytni, pszenny, pszenno – żytni – porównajcie ich smaki, wybierzcie swój ulubiony.

A tu mam kilka kart pracy dla chętnych wieś – karty pracy

Udanego dnia.

Dzień dobry kochani. Witam Was w piątek. Kto nie pamięta dni tygodnia w kolejności to wczoraj było przypomnienie

Piątek jest dniem gimnastyki więc czas się poruszać, rozruszać,  poćwiczyć. Ubieramy się wygodnie w stroje sportowe, zapraszamy do gimnastyki naszych domowników i działamy:

1.„Tajemnicza książka” – każdy uczestnik zabawy otrzymuje książkę, którą kładzie na głowę. Stara się utrzymać ją w tej pozycji podczas wykonywania kolejnych zadań. Obracamy się,
Tańczymy,
Chodzimy bokiem,
Kucamy,
Chodzimy do tyłu itp.
Staramy się aby książka nie spadła nam z głowy. Przypominam, że wyprostowany kręgosłup pozwala na utrzymanie książki na głowie nieco dłużej.
Powtarzamy zadanie kilka razy.
2. „W księgarni” – zajmujemy sobie dowolne miejsce w pokoju.  Kładziemy się na boku.. Na hasło .: Książki się otwierają! – kładziemy się  na wznak czyli na plecach, wyciągając na boki wyprostowane ręce i nogi.
Na hasło: Kartki się przewracają! – klaszcz w dłonie (rodzic może mówić  ile stron ma książka, a dzieci tyle razy klaszczą). Na hasło: Książki się zamykają! – powracamy do pozycji wyjściowej – leżenie na bokach, nogi podkurczone. Gdy rodzic powie: Książki stoją na regale, dzieci przechodzą  do stania na baczność niczym książki na regale.
3. „Odgadywanie tytułów bajek” –  za pomocą gestów i ruchów postać z jakiejś bajki, np. Kubuś Puchatek, Król lew, Śpiąca królewna, 101 Dalmatyńczyków. Takie bajkowe kalambury.
4. „Nasze nogi” – tworzą pary (mama dziecko, rodzeństwa). Kładziemy się na plecach. Wasze stopy dotykają się w taki sposób, aby nogi zgięte w kolanach tworzyły w powietrzu kąt prosty. „Siłują się” stopami, próbując wyprostować nogi. Ćwiczenie wykonujecie  w taki sposób, żeby nie odrywać stóp od stóp partnera. Następnie odpychajcie się od siebie stopami na sygnał.  Ćwiczenie wzmacniające mięśnie nóg.
5. „Baba Jaga patrzy” – każdy zna tę zabawę więc instrukcja nie jest potrzebna, Spróbujcie nawet we dwie lub 3 osoby też można się fajnie bawić.

A jak pozwoli na to pogoda to wybierzcie się na spacer do lasu albo do parku.

To nie koniec na dziś. Mam dla Was jeszcze zabawę matematyczną. Będzie to też okazja żeby zrobić porządek na swojej półce  z książkami. Zdejmijcie z półki 10 książek. Nie wybieraj konkretnych książek, tylko wyjmij 10 różnych książek. Nie ma znaczenia tytuł, wielkość, czy kształt.
Połóż je na stole. A teraz uwaga czekają na Ciebie zadania do wykonania:

zadanie nr 1. ułóż książki od najwyższej do najniższej. Do oceny ich wysokości nie używaj żadnych przyborów.

zadanie nr 2. ułóż książki od najcieńszej do najgrubszej. Do oceny ich grubości
nie używaj żadnych przyborów.

zadanie nr3. ułóż książki od najlżejszej do najcięższej. Do oceny ich wagi nie
używaj żadnych przedmiotów

zadanie nr4. ułóż w jednym miejscu wszystkie książki o nieregularnych kształtach (nie jest kwadratem lub prostokątem)

zadanie nr5. ułóż książki od ulubionej do lubianej najmniej

A na koniec poukładaj równiutko książki na półce.

Dla chętnych kilka zabaw grafomotorycznych, plastycznych, matematycznych karty pracy dla chętnych

Pozdrawiam serdecznie i życzę spokojnego weekendu.

Witajcie Kochani.

Witam Was w…. jaki mamy dziś dzień tygodnia? Powtórzy sobie wszystkie dni tygodnia:

Poniedziałek
Wtorek
Środa
Czwartek
Piątek
Sobota
Niedziela

Pięknie, więc jaki mamy dziś dzień tygodnia? Tak, czwartek.
Czy ktoś z Was zastanawiał się kiedyś nad tym jak powstaje książka? Posłuchajcie więc tego, co przeczytają Wam rodzice i wspólnie zastanówcie się i przedyskutujcie temat, jak powstaje książka.

Mała książka o książce – tekst

I jak podobała się historia? To teraz obejrzycie razem z rodzicami krótki film, o produkcji papieru.

„Jak się produkuje papier? „– film edukacyjny dla dzieci, włączamy  od 9.54 min

https://www.youtube.com/watch?v=-syVkvEKaqw

Jeśli jest taka możliwość to wydrukujcie tę historyjkę, potnijcie na oddzielne obrazki i spróbujcie ułożyć historie powstawania papieru w odpowiedniej kolejności.

Doskonale wiecie do czego służy papier. Wiemy, już jest jest potrzebny do produkcji książek ale papier doskonale nadaje się też do zabawy. Wszelkiego rodzaju kolorowanki też są drukowane na papierze. Karta może nam służyć do rysowania na niej. Z kartki papieru możemy zrobić tez zabawki wykorzystując sztukę origami, czyli składanie papieru wg określonego schematu. Fajna zabawa spróbujcie pobawić się w domu. Oto kilka propozycji:

Mam nadzieję, że po dzisiejszym dniu i wiedzy o tym jak powstaje papier będziecie rozsądniej korzystać z kartek papieru.

Kochani a jeśli pojawia się papier to doskonale pasują do niego …. farby. Co słyszymy na początku tego słowa?

Dokładnie tak, słyszymy głoskę F a tak wygląda oraz graficzny tej głoski, czyli litera F. Poprawcie palcem po śledzie te literki tak jak prowadzą strzałki. Jest tam troszkę zawijasów i skomplikowanych połączeń jednak warto spróbować. Weźcie kilka kawałków sznurka, albo nitki, albo plastelinę i spróbujcie z nich ułożyć kształt tej śmiesznej literki. A może znacie jeszcze jakieś słowa, które zaczynają się na głoskę „F”? Spróbujcie je sobie przypomnieć i powiedzcie je na głos

Poniżej znajduje się dla Was zabawa na spostrzegawczość – znajdź i pokoloruj wszystkie litery F

F – karta pracy

Na koniec mam dla Was propozycję. Weźcie kartki i farby i namalujcie co tylko chcecie…..

Pozdrawiam i życzę udanego dnia pełnego zabawy i spacerów:)

Witajcie już w kwietniu, miesiącu który lubi robić nam pogodowe psikusy i niespodzianki. Wczoraj na przykład padał śnieg   Ale to nic nie znaczy, to tylko kwiecień daje o sobie się we znaki. Dziś słoneczko już wstało więc na pewno będzie okazja aby wyjść na spacer i do tego Was namawiam. Ale zanim spacer, to zjedzcie porządne śniadanie i pobawcie się  z nami. Powodzenia.

Na początek zabawa rozruszanka:
„Wąską ścieżką” –  rozkładamy  skakankę albo sznurek na podłodze i przejdź po niej noga za nogą. Zaproś rodziców do zabawy
– „Dzieci i pszczoła” – w miarę możliwości poruszaj się po pokoju udając, że zbierasz  kwiatki. Na odgłos bzyczenia (tu poprosimy rodzica o pomoc)
dzieci uciekają do domku (w wyznaczone miejsce). Gdy pszczoła odleci, wracają do
zbierania kwiatów.

CZYM SA DLA NAS KSIĄŻKI?

„Mapa myśli” – ćwiczenie na budowanie wypowiedzi i formułowanie pytań. Dzieci dzielą się swoją wiedzą na temat książek. Rodzic może zadawać pytania pomocnicze: Co to jest książka? Z czego jest zbudowana? Jakie mogą być książki? O czym mogą być? itp. Dzieci stawiają również pytania, na które chciałyby poznać odpowiedź. (Uwaga!  Rodzicu, nie udzielaj odpowiedzi od razu, bo siatka wiedzy będzie uzupełniana w trakcie całego, w którym będziemy mówić o książkach tygodnia . Narysujcie mapę myśli mapę myśli za pomocą prostych słów i symboli, które kojarzą się dziecku z książką.
Usiądźcie z dzieckiem wśród jego książek, niech opowie o swoich ulubionych książkach, niech je wyjmie, pokaże, obejrzy razem z Wami. Chodzi o rozmowę i budowanie wypowiedzi przez dzieci na dany temat.

Rozmowa z dzieckiem do tekstu literackiego. Przeczytajcie dziecku wiersz i porozmawiajcie o nim. Przykłady pytań poniżej.

„Książka” Anna Kamieńska
Czemu książka stoi niema?
Może o czym mówić nie ma?
Jej literek czarne rządki
smutne jak jesienne grządki.
Czemu taka nudna, pusta,
jakby jej zamknięto usta?
Aż tu nagle, moja miła,
niema książka przemówiła.
I gadała i śpiewała,
czego nie opowiadała!
O przygodach, awanturach,
ptakach, kwiatach, morzach, górach.
Gdzie to wszystko w niej mieszkało?
Jak to wszystko w niej drzemało?
Chyba nie ma o co pytać:
nauczyliśmy się czytać.

Po przeczytaniu wiersza zadajcie dzieciom pytania: Czemu początkowo książka była smutna? Czy miała kolorowe obrazki? Dlaczego nagle zaczęła być ciekawa dla osoby mówiącej w wierszu? Co się zmieniło?

Zapytajcie też swoje dziecko czego z książką robić nie wolno? Do czego nie służą książki?

Oglądając książki z dzieckiem pobawcie się w książkowy szpital. Podzielcie książki w pokoju dziecka na „zdrowe” i „chore”. Dajcie dziecku wolną rękę, dopiero kiedy będzie potrzebowało pomocy z tym podziałem, pomóżcie. Wyjaśnijcie, że zdrowe książki to te nowe, ładne, czyste, nie uszkodzone, a chore książki mają porwane kartki, uszkodzona okładkę, są porysowane itp. Po dokonaniu podziału uratujcie wspólnie „chore książki” – przyda się taśma klejąca.

Najważniejsze zadanie na dziś – po zabawie w szpital książek ustalcie z dzieckiem regulamin postępowania z książką. To ważne aby dziecko miało świadomość jak należy postępować z książką, jak o nią dbać i jak uchronić ja przed uszkodzeniem

A tu mały kącik do kolorowania i zadanie dla Was. Chłopiec z ksiżąką kolorowanka – dziewczynka z książką Książka o mnie

Spróbujcie narysować książkę o sobie – jaki masz kolor oczu, jak wyglądasz, co lubisz jeść na śniadanie, jaka jest Twoja ulubiona zabawa, zabawka, koleżanka itd, To ma być książka o Tobie. Udanej zabawy.

Ćwiczenia na słuch fonemowy  – co słyszysz na początku słowa…?

Rodzic podaje różne słowa – najlepiej związane z książkami (kartka, książka, druk, biblioteka, litery, ilustracje, bajka, postać itd) zadaniem  dziecka jest powiedzieć co słyszy na początku tego słowa –  oczywiście chodzi o pierwszą głoskę. Można te słowa podzielić też na sylaby, będzie więcej zabawy.

Przy okazji rozmowy z dzieckiem o książkach warto poruszyć temat emocji, tym razem chodzi o WSTYD.

„Ale wstyd!” Dominika Niemiec
Dnia pewnego ciepłą zieloną wiosną
mała Ania patrzyła, jak kwiatki rosną.
A że chciała narysować sobie takie ładne kwiatki,
umieściła je na książce, na środku okładki.
Wiem, powiecie, że Ania książkę tak zniszczyła,
ale jeszcze ta historia wcale się nie skończyła.
Ale wstyd!Siostra Ani, gdy tylko spostrzegła jej poczynania,
zaczęła szukać jakiegoś rozwiązania.
Chciała książkę wyszorować szczoteczką i wodą.
Może one na ten kłopot coś pomóc tu mogą?
Ale zamiast się poprawić, wszystko się pogorszyło,
bo książce to pranie wcale nie posłużyło.
Ale wstyd!
Mama, gdy zobaczyła poczynania swoich córek,
za zniszczenie książki dała im porządną burę.
Bo się okazało, że książka nie należy do dzieci,
a jedynie ktoś im tę książkę do czytania polecił.
I mama z biblioteki ją wypożyczyła.
A to bardzo ważna kwestia w tym momencie była.
Ale wstyd!
Przecież książki nawet pomazanej nie można wyrzucić.
Trzeba będzie ją do biblioteki jak należy zwrócić.
I wyjaśnić przyczynę jej stanu fatalnego,
jej pogięcia i pomięcia, obrazka nieoczekiwanego.
I książkę odkupić lub zapłacić karę.
Nikt się w takiej sytuacji nie czuje doskonale.
Ale wstyd!
Szybko do biblioteki poszła z córkami mama.
W bibliotece jak zwykle siedziała pani ta sama.
Przywitała wszystkich i już książkę ogląda.
Badawczo się przygląda książce, dziewczynkom się przygląda.
– I co żeście tutaj, łobuziaki, uczyniły?
– Przepraszamy, trochę żeśmy książkę uszkodziły.
Ale wstyd!
– No cóż, musicie teraz naprawić swe zachowanie.
Zaraz wymyślę dla was jakieś zadanie.
Pomożecie mi poustawiać stos książek na półki,
a wtedy wybaczymy wam te wyczyny, te bzdurki.
Dziewczynki zabrały się do pracy ku uciesze mamy.
– Jak dbać i szanować książki, teraz zapamiętamy.
A gdzie wstyd? Już minął, znikł!

Po przeczytaniu dziecku wiersza zadajcie mu pytania: Czego dotyczył wiersz? Co stało się z książką? Kto ją zniszczył? Czy takie zachowanie było właściwe? Skąd dziewczynki miały książkę? Co musiały zrobić po tym, jak zniszczyły książkę? Co czuły dziewczynki, gdy oddawały książkę do biblioteki? Co musiały zrobić w bibliotece? Czy to, co czuły, minęło? Czy wy też kiedyś wstydziliście  się z jakiegoś powodu? W jakiej to było sytuacji? Czy to było przyjemne uczucie? Jak czuliście się, gdy wstyd minął?

Na koniec kilka kart pracy dla chętnych

Karty pracy o książkach

Udanego dnia

• doskonalenie umiejętności opowiadania i dzielenia się własnymi doświadczeniami;
• doskonalenie motoryki małej;
• identyfikowanie i podawanie nazw emocji;
• doskonalenie czytania globalnego;
• doskonalenie precyzji ruchów i sprawności ruchowej;
• poznanie różnic między sianem a słomą;
• doskonalenie umiejętności szeregowania;
• doskonalenie umiejętności rozpoznawania i podawania nazw roślin rosnących na polu;
• doskonalenie chwytu pęsetkowego i motoryki małej;
• doskonalenie umiejętności dostrzegania związków przyczynowo-skutkowych;
• rozszerzanie słownika dziecka;
• doskonalenie umiejętności opisu;
• poznanie nazw i działania maszyn rolniczych;
• ekspresja twórcza;
• poszerzanie wiedzy na temat produktów ekologicznych;
• doskonalenie umiejętności klasyfikacji;
• pobudzanie odpowiedzialności za środowisko;
• wprowadzenie litery Z, z;
• doskonalenie słuchu fonemowego;
• kształtowanie właściwych nawyków dotyczących ochrony środowiska naturalnego;
• wprowadzenie pojęcia recyklingu; doskonalenie umiejętności segregacji śmieci;
• rozwijanie wiedzy na temat zanieczyszczenia powietrza, poczucia odpowiedzialności oraz troski o czystość otoczenia;
• doskonalenie umiejętności obserwacji i wyciągania wniosków z prostych doświadczeń;
• wdrażanie do oszczędzania wody i ochrony środowiska;
• utrwalenie polskich symboli narodowych; zapoznanie z monetami i banknotami;
• kształtowanie poczucia tożsamości narodowej; zapoznanie z legendami i symbolami największych polskich miast;
• kształtowanie poczucia tożsamości narodowej; rozbudzanie dumy z bycia Polakiem;
• doskonalenie percepcji wzrokowej; wprowadzenie litery J, j;
• doskonalenie uważnego słuchania; budzenie zaciekawienia światem podczas

przeprowadzania prostych doświadczeń.

„W poszukiwaniu jajek” – poszukiwanie jajek, klasyfikacja, synteza wzrokowa. Rodzic ukrywa w pokoju papierowe jajka. Na jajkach są zapisane litery składające się na słowo WIELKANOC. Jajka są różnej wielkości. Dzieci mają za zadanie poukładać jajka od najmniejszego do największego i z pomocą roziców przeczytać

„Wielkanoc w innych krajach” – rozmowa na temat obchodzenia świąt w różnych miejscach świata:

– USA – wyścigi jajek;

– Francja – robienie gigantycznego omleta dla mieszkańców

– Gwatemala – kolorowe dywany, które powstają z kolorowego piasku

– Bermudy – robienie latawców.

Zwyczaje i tradycje Wielkanocne w Polsce:

-Palemki na szczęście Wielki Tydzień zaczyna się Niedzielą Palmową, Palemki – rózgi wierzbowe, gałązki bukszpanu, malin, porzeczek –ozdabiano kwiatkami, mchem, ziołami, kolorowymi piórkami.

– Świąteczne porządki Przed Wielkanocą robimy wielkie świąteczne porządki. Mają symboliczne znaczenie wymiatamy z mieszkania zimę, a wraz z nią wszelkie zło i choroby..

-Topienie Judasza Kolejnym ważnym dniem Wielkiego Tygodnia jest Wielka Środa. Młodzież topiła tego dnia Judasza.

-Wielkie grzechotanie Kiedy milkły kościelne dzwony, rozlegał się dźwięk kołatek. Obyczaj ten był okazją do urządzania psot.

-Pogrzeb żuru i Wieszanie śledzia • Ostatnie dwa dni postu robiono „pogrzeb żuru” – • Rozstawano się też ze śledziem – kolejnym symbolem wielkiego postu.

-Wielka Niedziela W Wielką Niedzielę poranny huk petard i dźwięk dzwonów miał obudzić śpiących w Tatrach rycerzy, poruszyć zatwardziałe serca skąpców. Po rezurekcji zasiadano do świątecznego śniadania. Na stole nie mogło zabraknąć baby wielkanocnej i dziada, – czyli mazurka.

-Poniedziałek Wielkanocny Lany poniedziałek, śmigus-dyngus, święto lejka – to zabawa. Oblewać można było wszystkich i wszędzie. Wykupić się można było od oblewania pisanką – stąd każda panna starała się, by jej kraszanka była najpiękniejsza. Chłopak, wręczając tego dnia pannie pisankę, dawał jej do zrozumienia, że mu się podoba.

-Śmigus-dyngus znany także jako: Poniedziałek Wielkanocny, Lany Poniedziałek, polewany lub oblewany, gwarowo jako oblaniec– zwyczaj, pierwotnie słowiański, a wtórnie związany z Poniedziałkiem Wielkanocnym. • Śmigusem zwano zwyczaj oblewania wodą, głownie dziewcząt i smaganie witkami wierzby lub palmami po nogach. • Dyngusem zwano pochody młodzieży męskiej, często w przebraniach, połączone z wesołą kwestą świątecznych darów. Z czasem te dwa obyczaje się połączyły.

    Dyngus na wsi

-W cieszyńskiem, bicie witkami interpretuje się jako „suszenie” konieczne po wcześniejszym oblaniu wodą

-Na Kaszubach bije się, przeważnie po nogach, gałązkami jałowca.

-Zwyczaj oblewania wodą ma korzenie w pogańskich tradycjach i jest znakiem radości związanej z odejściem zimy.

-Na południu Polski gospodarze o świcie wychodzą na pola i kropią je wodą święconą. Żegnają się przy tym znakiem krzyża i wbijają w grunt krzyżyki wykonane z palm poświęconych w Niedzielę Palmową.

Z okazji Świąt Wielkanocnych życzymy Wam dużo zdrówka, pogody ducha, radosnego wiosennego nastroju przy wspólnym stole, w gronie najbliższej rodziny, smacznego jajka oraz fantastycznej zabawy w Lany Poniedziałek do zobaczenia jak najszybciej 😀

Pozdrawiamy, Pani Ala i Pani Ania

Dla chętnych:

 Dla chętnych kolorowanki i karty pracy

Wielkanocne ćwiczenia

Wcześniej przygotowujemy sobie kolorowe obrazki z zadaniami do wykonania. Dziecko losuje z koszyczka obrazek (można na zasadzie wielkanocnej wyliczanki: „Wielkanocna wyliczanka królik, pisklak i pisanka, raz, dwa, trzy co w koszyczku niesiesz ty?” Autor: Agata Dziechciarczyk), po czym prezentuje go domownikom i wszyscy wykonują dane ćwiczenie. Kiedy dzieci będą już wiedziały co i jak pokazywać, można pobawić się w kalambury.

„Wielkanocny stół” Ewa Skarżyńska

Nasz stół wielkanocny

haftowany w kwiaty.

W borówkowej zieleni

listeczków skrzydlatych,

lukrowana baba

rozpycha się na nim,

a przy babie –mazurek

w owoce przybrany.

Palmy pachną jak łąka

w samym środku lata.

Siada mama przy stole,

A przy mamie tata.

I my.

Wiosna na nas

zza firanek zerka,

a pstrokate pisanki

chcą tańczyć oberka.

Wpuśćmy wiosnę,

Niech słońcem

zabłyśnie nad stołem

w wielkanocne świętowanie

jak wiosna wesołe!

Praca z wierszem Ewy Skarżyńskiej Wielkanocny stół – czytamy dzieciom wiersz i zadajemy pytania:
Po co ludzie spotykają się przy świątecznym stole?
Czy dzielą się w Wielkanoc opłatkiem?
Jak spędzają te święta?

„Oberek i mazurek”- zabawa ruchowa z muzyką.

Zadaniem dziecka jest obejrzenie i wysłuchanie niżej wymienionych utworów i próba ich zatańczenia.

Oczywiście najważniejsze jest pląsanie przy muzyce, a nie wierne kopiowanie kroków

oberek:

https://www.youtube.com/watch?v=Jn306uKOuPM

mazurek:

https://www.youtube.com/watch?v=T8uj1kB28QU

„Mazurek”– wspólne przygotowanie ciasta.

W tym dniu warto wspólnie z dzieckiem upiec wielkanocny mazurek lub jakieś

inne ciasto, które w trakcie wielkanocnego śniadania będzie spożyte przez wszystkich

członków rodziny .

Dla chętnych :

Życzymy Wam dobrego dnia

Dzień dobry

Zapraszamy do wspólnej zabawy

„Co włożysz do koszyczka?” – omówienie tradycji obchodzenia Wielkiej Soboty,  zapoznanie z symboliką potraw w święconce. Obejrzyjcie zdjęcia i nazwijcie to co się znajduje w koszyczku. Wśród zdjęć znajduje się siedem pokarmów, które powinny znaleźć się w koszyczku (chleb, jajko, ser, wędlina, chrzan, ciasto, sól). Dzieci mają podać nazwy wszystkich produktów Dzieci mówią głośno nazwę produktu i dzieli ją na sylaby.

„Kura do kurnika”- zabawa ruchowa

Rodzic przygotowuje hula-hop lub jakąś inną obręcz. Dziecko biega/ chodzi po pokoju/domu naśladując gdakanie kury. Na hasło rodzica : Kura do kurnika! dziecko wchodzi/wbiega w obręcz.

„Układanie zdań z wyrazem…”– zabawa dydaktyczna

Dziecko siada wraz z rodzicem na dywanie/przy stole. Rodzic mówi wyraz, np.jajko. Zadaniem dziecka jest ułożenie zdania z tym wyrazem. Jeśli rodzic widzi, że dziecko ma z tym problem , pomaga jemu . Wypowiadane przez rodzica wyrazy powinny być tematycznie związane ze Świętami Wielkanocnymi .

 „Nasze koszyczki” – zabawa ruchowa. Dzieci otrzymują kolorowe jajka styropianowe lub symbole jajek wycięte z kolorowego papieru. Poruszają się z pisankami w ręce po dywanie. Na pauzę w muzyce tworzą koszyczki składające się z pisanek (każdy koszyk musi zawierać wszystkie pisanki,każdą w innym kolorze).

„Doczep ogon zajączkowi” zabawa Na arkuszu brystolu rysujemy sylwetę zajączka. Miejsce na ogonek można wykleić taśmą dwustronną i np. rozdawać dzieciom małe kuleczki waty, żeby wspólnie wypełniły ogonek lub przygotować jeden duży z pinezką. Oczywiście podczas przypinania ogonka zadbajmy o to, żeby dzieci miały zawiązaną chustę na oczach.

Żeby nie było tak całkiem nudno, poniżej link z eksperymentami z jajkiem

https://panimonia.pl/2016/03/13/wielkanoc-eksperymenty-z-jajem/

Słonecznego dnia