Witamy po weekendzie 

W tym tygodniu wszyscy będziemy przygotowywać się do Świąt Wielkanocnych. W tym roku będą pewnie troszeczkę inne niż zwykle, ale sprawmy żeby były ciepłe, radosne.

                 W tym tygodniu proponowanym tematem naszych zajęć jest: „Wielkanoc”.
Dlatego chcemy zaproponować Państwu kilka propozycji zabaw ruchowych i dydaktycznych związanych z nadchodzącymi świętami.

 Przypominamy, że prezentowane przez nas treści zabaw to tylko propozycje, z których można korzystać w sposób dowolny.

 A więc zaczynamy….

 W na początku tygodnia proponujemy trochę się poruszać, oto kilka propozycji        ćwiczeń gimnastycznych:

1. Zabawa „Skaczące żabki”. Dzieci stają na wyznaczonej linii i na sygnał skaczą do końca pokoju, naśladując żabki. Po drodze wykonują obrót, przechodzą przez szarfę i witają się ze swoimi przyjaciółmi noskami. • szarfa lub zawiązana chustka.
2. Zabawa „Zające na łące”. Dzieci robią przysiad, opierają ręce na podłodze i skaczą jak zające do wyznaczonego miejsca. Po drodze wykonują obrót, przechodzą przez szarfę i witają się ze swoimi przyjaciółmi ogonkami. • szarfa lub zawiązana chustka.
3. Zabawa „Jajko na łyżce”. Możemy podzielić się na dwa zespoły, ustawiając się  w dwóch rzędach. Pierwsza osoba z każdego rzędu dostaje łyżkę i piłeczkę, symbolizującą jajko (może być jajko ugotowane na twardo) . Zadanie polega na tym, aby dobiec do chorągiewki stojącej na drugim końcu pokoju i wrócić, trzymając w ręku łyżkę, a na niej piłeczkę/jajko. Następnie przekazuje łyżkę i piłeczkę kolejnej osobie. Jeśli piłeczka/jajko upadnie, należy po nią wrócić. Wygrywa zespół, który pierwszy ukończy zadanie. • 2 łyżki, 2 piłeczki/jajka, 2 chorągiewki.
4. „Kaczuchy”. Podczas piosenki dzieci tańczą naśladując kaczuszki.

https://www.youtube.com/watch?v=zW1_ANe0l94

„Przygotowania do świąt” zabawa w naśladownictwo – dziecko ruchem przedstawia czynność, jaką wykonuje w domu przed świętami: odkurzanie, pieczenie, mycie okien, ścieranie kurzu, trzepanie dywanów itp. Pozostałe osoby odgadują, jaka to czynność. Ten, kto zgadnie, prezentuje następną czynność. Jeśli dzieci mają trudności z wymyślaniem czynności, można przygotować obrazki przedstawiające je w sposób schematyczny.

Zapraszamy do wysłuchania opowiadania. Prosimy, aby dzieci miały kartkę i ołówek. Przekazujemy informację dla dzieci, aby podczas słuchania utworu zapamiętały, kogo budziło słońce i w jakiej kolejności. Odpowiedź mogą narysować lub zapisać w dowolny sposób.

Bajeczka wielkanocna
Agnieszka Galica

Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków.
− Jeszcze chwilkę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać?
A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:
− Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.
Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk-puk i przygrzewało mocno.
− Stuk-stuk – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki, żółty Kurczaczek.
Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.
− Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłoby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.
Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę. − Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.
− Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.
− Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie.
− Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.
A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dokoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.
− Wstawaj śpioszku – mówiło – baś, baś, już czas, baś, baś.
A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka : dzeń-dzeń, dzeń-dzeń.
Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe.
Co to? Co to? – pytał Zajączek.
− Dlaczego tak dzwoni? – piszczał Kurczaczek.
I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.
− To już święta, święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:

W Wielkanocny poranek
Dzwoni dzwonkiem Baranek,
A Kurczątko z Zającem
Podskakują na łące.
Wielkanocne Kotki,
Robiąc miny słodkie,
Już wyjrzały z pączka,
Siedzą na gałązkach.
Kiedy będzie Wielkanoc
Wierzbę pytają.

Zachęcamy dzieci do rozmowy, przypominając, że mogą korzystać ze swoich notatek:

1. Kogo najpierw obudziło słońce?
2. Kto był drugi? Kto – trzeci?
3. Dlaczego słońce budziło bazie, kurczaczka, zajączka i baranka?
4. Jakie święta zbliżają się do nas wielkimi krokami?
5. Jak przygotowujemy się do świąt Wielkanocnych?
6. Jakie znacie tradycje świąt Wielkanocnych?

• „Wielkanocny telefon” – zabawa słuchowa. Dzieci siadają w kole. Rodzic lub inna wybrana osoba mówi na ucho hasło związane z nadchodzącymi świętami, np.: Wielkanoc to czas radości; Czekamy na święta wielkanocne; Święta warto spędzić z rodziną. Uczestnicy szeptem kolejno przekazują sobie hasło, ostatnia osoba wypowiada hasło na głos, dzieci sprawdzają, czy hasło zostało prawidłowo przekazane. W następnej rundzie inna osoba zaczyna, można wymyślać inne hasła związane ze świętami wielkanocnymi.
• „Symbole Wielkiej Nocy” – zabawa językowa. Wyciągamy „Alfabet”. Rodzic podaje dziecku wyrazy (można zapisać drukowanymi literami wszystkie wyrazy na kartce), zadaniem dzieci jest wyszukanie liter odpowiadających pierwszym głoskom podanych słów, następnie odczytują hasło.
  Przykładowe wyrazy: piłka, igła, stół, aparat, noga, koło, ananas (hasło: pisanka).
  Propozycje innych haseł: baranek, palemka.

Propozycje do uzupełnienia w książce:

Dla 5 – latków:

• praca z 34a – ćwiczenia logicznego myślenia, doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji wzrokowej.

Dla 6 – latków:

• Praca z KP3.40a – dorysowywanie brakujących części palmy i pisanki.
• Praca z KP3.40b – przeliczanie sylab w zdaniach, zapisywanie ich liczby, przeliczanie bazi, rysowanie „po tyle samo”.